بزرگنمایی:

"سیب گل معمار"     ((به تاریخ 1100 _ 1200 هجری شمسی))
در اوایل، اواسط و یا اواخر سال 1100 هجری شمسی دختری در خانواده ای از بزرگ خاندان معمارزاده محله حیدرخانه (از محلات معروف شهر دزفول) دیده به جهان گشود،.او چهره ی تمام نمای یک خانم جسور دزفولی بود، با دارا بودن تمامی خصایص یک مادر دلسوز، با دریایی از عواطف مادرانه، اما مدیری مدبر و سخت کوشی مثال زدنی .
پیشینه خانوادگیش هنر است و معماری ، "سیب گل" در خانواده ای پا به عرصه وجود گذاشت که جمع کثیری از  افراد این خانواده  به صنعت ساخت و ساز همت داشتند و در محافل خصوصی و خانوادگی شان سخن از گره های تو در توی آجر بود و خشت و گمبزی ( gombazi، گنبد ) گل و بوته، آجر و آجرکاری، مقرنس و رسمی بندی خوون و هنرنمایی..
مشهدی سیب گل" در زمان خویش معماری به تمام معنا کاردان و کارسازی توانا بود.ودر حوزه ساخت و ساز و هنر آفرینی ایفاگر نقشی ماندگار شد. "سیب گل" در نشاندن انواع ستون، اجرای متنوع تاق های پوششتی، خوون کاری (تزئینات آجرکاری)، قیاس و اندازه گیری‘ ریسمان کشی (چیرگی خاص در بزرگ معماران که بدون در دست داشتن متر و تراز به فعالیت های ساختمان سازی و انواع آجرکاری اهتمام داشتند)، نشاندن پله،  مهارتی بی همتا داشت.
خصیصه ویژه "سیب گل" مدیریت و دقت نظر وی در اجرای صحیح کار بود. ابهت و کاردانی وی از او چنان چهره ممتازی بعمل آورده بود که در وقت نظارت بر کارها و پروژه های در دست اجرا کسی بر فرامین وی اعتراض نمی کرد. اگر چه نظر دیگران را می شنید، می پذیرفت و بکار می بست، اما کار ناقص و نامربوط را به هیچ وجه نمی پذیرفت،و قبول نمی کرد. صبح علی الطلوع درب منزل ، استادکاران را روانه کار می نمود. اگر چه اکثریت قریب به اتفاق عمله بنا بستگان و فامیل درجه یک وی بشمار می آمدند، اما کار کردن با زنی شیردل امتیاز کمی نبود.
نوع رفتار و شیوه کارکرد اجرایی "سیب گل" برای تمام اهل محل و شهر دزفول مثل زدنی بود! سم و صلابه (sem_solba ، نشان از صلابت و قدرت نفوذ پذیر شخص دارد) به وقت نظارت بر کار دیدنی بود
رسمون (Resmun ، بند ریسمان بنایی) را می کشید، تنگ می کرد و قاعده مثنی کردن محوطه کل فضای خانه را برقرار می ساخت.زیبایی کاری که به مرحله‌ی عمل در می آمد برای استاد کاران شهر بارقه ای از امید بود و خجالت آور آن زمانی که بنایی در دور و اطراف دزفول نتواند در تعهد و پایبندی خود بر راستی و درستی پروژه خود پایبندباشد.
در زیبایی و اجرای هنر خوون (xow_vun) کاری اقدامات وی چنان شرری در همت استادکاران بر پا ساخت که هر خوون کار در تلاش بود از وی پیشی بگیرد و در مقابل آثار او کم نیاورد! و در خلق اثرش کاملتر ،دقیق تر و خلاقانه تر عمل نماید .
از تاریخ وفات و مکان دفن (( مشهدی سیب گل معمار )) اطلاعات دقیقی در دست نیست،اما نحوه کارکرد و مدیریت وی بعنوان سرمشق وسندی افتخار آفرین در تلاش برای ساخت و ساز اثری ماندگار ورد زبان استادکاران معمار برقرار مانده است.
 
برگرفته از کتاب: درآمدهای بر معماری سنتی دزفول
تألیف دکتر عبدالامیر مقدم‌نیا