بزرگنمایی:

به نقل از صبح ملت: کتاب مدیریت نرم، ریاست آسان نوشته علیرضا رشنو کتابی است مختص مدیران پایه در ادارات ایران. این کتابِ تالیفی، نتیجه 12 سال ریاست نویسنده در یکی از ادارات کشور می باشد، کتاب مذکور در پنج فصل شکل گیری شخصیت رئیس اداره و بهترین نکات برای ریاست درست و آسان در یک اداره را در قالب عناوین عینی و ذکر داستان واقعی و نتیجه گیری بیان می کند. آنچه در ادامه آورده می شود یکی از عناوین این کتاب است:

رفتار متناسب جایگاه

کارمندانی که باهم رفیق هستند، باهم مزاح می‌کنند، یکدیگر را لمس می‌کنند، یکدیگر را با اسم کوچک صدا می‌زنند، برخی مواقع به شوخی یکدیگر را هل می‌دهند، هم را در آغوش می‌گیرند،حرف‌های خصوصی باهم می‌زنند و غیره، این‌ها نشانهی صمیمیت بین کارمندان است در این صورت کارمندان علاوه بر محیط کار در بیرون نیز باهم دوست هستند و گاه روابط خانوادگی دارند.

کارمندانی که دوست هستند، باهم شوخی می‌کنند اما شوخی‌هایشان کنترل‌شده است، کمتر هم را لمس می‌کنند، روبوسی می‌کنند اما در موقعیت‌های خاص، حرف‌هایشان در مقابل هم احترام‌آمیز است و امکان ندارد هم را هل بدهند.

کارمندها با رئیس قسمت خود، راحت هستند وقتی به اتاق او وارد می‌شوند بدون مشکل روی صندلی می‌نشینند و حرف می‌زنند اما احترام‌آمیز، گاهی خشم خود را با خارج شدن از اتاق نشان می‌دهند اما بی‌احترامی نمی‌کنند و بیشتر غرغر زیر لب دارند. رئیس قسمت نیز با آن‌ها راحت است اما سعی می‌کند این راحتی جایگاه او را به خطر نیندازد و باعث تمرد کارمند زیردست او نشود.

کارمندان در مقابل مدیرکل استانی خود، خشک می‌ایستند و تا اجازه داده نشده است نمی‌نشینند، سرشان را پایین می‌اندازند و کمتر خشم خود را نشان می‌دهند یا زیر لب غرغر می‌کنند هرچند وقتی‌که مدیریت حضور ندارد چیزهایی بر ضد او می‌گویند اما در مقابل او مطلقاً این امر به وقوع نمی‌پیوندد. مدیرکل هرگز به کارمند زیردست خود اجازه نمی‌دهد در مقابل او بی‌احترامی کند یا شوخی‌های زننده به نمایش بگذارد.

این‌ها رفتار متناسب با جایگاه در اداره است حقیقت این است که این رفتار از هر اهرم مدیریتی قوی‌تر و کاربردی‌تر است. رفتار درست رئیس اداره گرد او حاشیهی امنی ایجاد می‌کند تا او فارغ از تمایلات، خواسته‌های شخصی و مشکلات بی‌مورد کارمندان، با ذهنی آرام به کار بپردازد. رفتار درست رئیس باعث می‌شود کارمند جایگاه خود و رئیس را بپذیرد و کمتر به محیط امن او متعرض شود. اگر رئیس اداره با یکی از کارمندان زیردست خود شوخی رکیک داشته باشد و روز بعد بخواهد همین کارمند را به دلیل انجام عملی توبیخ کند، اطمینان داشته باشید کارمند مذکور برای آن رئیس در اداره مشکلات بسیاری به وجود خواهد آورد. پس رفتار متناسب با جایگاه یعنی امنیت و آسودگی در انجام امور سمت خود.

داستان:

دوستم می‌گفت: چهار سال بود در اداره رئیس شده بودم قبل از آن تمام کارمندان را با اسم کوچک صدا می‌کردم و با برخی از آن‌ها رفت‌وآمد خانوادگی داشتم، بعد از رئیس شدن تلاش بسیاری کردم تا کارمندان بپذیرند جایگاه من تغییر کرده است و آنان موظف‌اند به این جایگاه احترام بگذارند تا من بتوانم مشکلات را کنترل و مرتفع سازم. با یکی از هم‌دوره‌ای‌های خود که در شهرستان دیگری به‌عنوان کارمند مشغول به کار بود هنوز به‌اصطلاح خودی بودم و رفتارم را تغییر نداده بودم او را به اسم کوچک می‌خواندم و باهم شوخی داشتیم بعد از مدتی کارمند مذکور به اداره من منتقل شد، چون قبل از آن تاریخ بین من و او روابط رئیس و کارمندی وجود نداشت، هم‌دوره‌ایم نتوانست تفاوت جایگاه من را با خود هضم کند و به همین دلیل ورود او مشکلات زیادی را برای اداره به همراه داشت، او نمی‌پذیرفت از اوامر من پیروی کند و می‌اندیشید که چون باهم رفیق هستیم، من حق برخورد با او را ندارم، این حق تا جایی پیش رفت که او خود را محق می‌دانست در پست ریاست من دخالت کند و برای اداره تصمیم بگیرد.

نتیجه:

یک رئیس برای اینکه به‌راحتی بتواند به امور ریاست اداره مشغول باشد باید حاشیهی امنی داشته باشد و این حاشیهی امن را رفتار او ایجاد می‌کند، رئیس اداره باید چون رئیس است، خود را بالاتر از کارمندان بداند و ضمن رعایت احترام با کارمندان زیاد صحبت نکند، شوخی بی‌مورد نداشته باشد و به‌گونه‌ای رفتار کند که کارمندِ فرصت‌طلب، شرم حضور و بیان در مقابل او داشته باشد و نتواند هرگاه که بخواهد حاشیهی امن رئیس اداره را تهدید کند.