محرم سال 1310هجری قمری به روایت یحیی دولت آبادی
بزرگنمایی:
محرم ۱۳۱۰ (۱۲۷۱ شمسی) فرا میرسد. مردم به عادتِ دیرین، به عزاداری میپردازند. اجتماعات و مراودات فزونی میگیرد. اسبابِ انتشارِ مرضِ وبا از هر طرف مهیا میشود. از روز دوم محرم، وبا طغیان میکند. هنوز به دهم نرسیده، روزی صدها از مردم هلاک میگردند. وبا روز به روز بر طغیان خود میافزاید. اضطرابِ مردم به حدِ کمال میرسد. هر کس بیشتر میترسد، زودتر میمیرد.
محرم سال 1310هجری قمری به روایت یحیی دولت آبادی /تهیه کننده علی غلامرضائی مدرس دانشگاه وپژوهشگرتاریخ
محرم 1310 (1271 شمسی) فرا میرسد. مردم به عادتِ دیرین، به عزاداری میپردازند. اجتماعات و مراودات فزونی میگیرد. اسبابِ انتشارِ مرضِ وبا از هر طرف مهیا میشود. از روز دوم محرم، وبا طغیان میکند. هنوز به دهم نرسیده، روزی صدها از مردم هلاک میگردند. وبا روز به روز بر طغیان خود میافزاید. اضطرابِ مردم به حدِ کمال میرسد. هر کس بیشتر میترسد، زودتر میمیرد.
شماره مردگان در تهران به روزی 1500 نفر میرسد. اموات را در تابوت و تابوت را بر پشتِ الاغ به قبرستان میبرند و هیچگونه تشریفات برایِ هیچ مُردهای از هر خانوادهای باشد، به جا نمیآورند. به این سادگی و آسانی باز یک روز و دو روز، جنازههایِ عزیزان در برابرِ پدران و مادران و ارحام و اقارب بر زمین است و وسایلِ کفن و دفنِ آنها فراهم نمیشود.
برای مطالعه شما عزیزان دانلود کتاب برای شما فراهم اوردیم روی کلمه کتاب کلیک کنید
(منبع: کتابِ حیاتِ یحیی، یحیی دولتآبادی، ج 1، ص 116.)