بزرگنمایی:

گفتگو /
فعالیت بانوان در سراسر ایران در ثبت خاطرات شهدا و رزمندگان و تاریخ جنگ بر کسی پوشیده نیست . بانوان بسیاری به ویژه در دو دهه اخیرعلاقمندی خود را به فعالیت در این حوزه نشان داده اند و کتاب های بسیاری را در این قالب به رشته تحریر در آورده اند . بعضا از آنجایی که این بانوان خود مادر بوده اند حس و حال مادران شهدا و رزمندگان را بسیار خوب توانسته اند به نگارش در بیاورند .

در شهرستان دزفول نیز بانوان بسیاری از سال ها دور دست بقلم شده و در زمینه به تحریر خاطرات شهدا ،زندگینامه ی آنان ، خاطرات دوستان و اطرافیان آنان از شهدا و ...کتاب های بسیاری را تقدیم فرهنگ این دیار نموده اند . بحمدا.. دست شهرستان دزفول در این مورد پر و پیمان بوده و فعالیت مرکز فرهنگی دفاع مقدس دزفول و بنیاد حفظ و نشر  آثار دفاع مقدس قابل تقدیر است .

صبح ملت در این رابطه به سراغ یک تن از این بانوان که خود از فعالین فرهنگی شهرستان بوده و ردای خبرنگاری و نویسندگی را بر دوش داشته اند و تا کنون دهها مقاله و چندین کتاب را به رشته تحریر در آورده اند رفته تا طی یک گفتگو دلایل ایشان را از این که این بار به سراغ موضوع جنگ و شهدا رفته و به ثبت زندگینامه یک شهید والامقام مبادرت نموده اند بپرسد.

آنچه می خوانید خلاصه گفتگو با این بانوی توانمند شهرمان دزفول است .

از خانم ندا سعادتی نسب نویسنده ی کتاب دو قدم مانده به صبح می پرسم " شما تا کنون تجربه نگارش در مقوله های اجتماعی و رمان را داشته اید ، اما چه شد که این بار برای کتاب تان موضوع جنگ و شهادت و شهید را انتخاب کردید؟

/. بنده ابتدا به دلیل همکاری با بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس و به شکرانه ی استعداد و شوقی که خداوند برای نگارش به من عطا کرده به سمت نوشتن در این مسیر تمایل پیدا کردم .

_ در کتابتان به شخصیت و سرگذشت کدام شهید بزرگوار  پرداخته اید ؟  

/. کتاب دو قدم مانده به صبح مروری است بر زندگینامه شهید سید جمشید صفویان فرمانده گردان بلال . مردی از دیار جنوب و شهر همیشه قهرمان دزفول. فرمانده ای مدبر، با ابهت، مهربان، دلسوز، شجاع و خوش اخلاق که نیروهایش او را خیلی دوست داشتند.ایشان در عملیات کربلای 4شهید شدند. خیلی ها شاید اسم او را نشنیده باشند و از زندگی شخصیش، کودکی، نوجوانی،جوانی، فعالیت‌ها، افکار، چگونگی عشقی که به خانواده و کشورش داشت، بی خبر باشند که در این کتاب زندگی او از ابعاد مختلف، چه سیاسی چه اجتماعی و اخلاقی و دیگر بُعدها  به رشته تحریر در آمده است .

-کتاب تان را که مطالعه کردم متوجه شدم که شیوه ای که شما برای نگارش این کتاب استفاده نمودید با سبک هایی که تاکنون بکار رفته تفاوت هایی دارد،پاسخ شما در این مورد چیست؟

_بله. کتاب‌هایی که در زمینه دفاع مقدس و زندگی شهدا نوشته می شود، بیشتر بصورت روایتی هست. بصورت داستانی هم کتاب‌هایی نوشته شده ولی سبک بیشتر کارها، تاریخ شفاهی روایتی یا خاطره نویسی و یا در قالب مینیمال ( داستانک )و داستان کوتاه است. و اینکه در قالب رمان و بصورت داستانی پیوسته  نوشته شده، سبکی جدید در این زمینه محسوب می شود که فکر می کنم جذابیت بیشتری برای مخاطبان داشته باشد.

_از چه منابعی برای نوشتن این کتاب بهره برده اید؟

/. این کتاب بر اساس خاطرات همرزمان، نیروهای تحت امر ایشان در میادین جنگ ، دوستان و خانواده این شهید که طی چند سال جمع آوری و مکتوب شده، نوشته شده. به شخصه با چند تن از همرزمان و  خانواده ایشان گفتگو و مصاحبه داشته ام که بر اساس این مصاحبه ها و خاطرات، داستان نگارش شده است.

_آیا درتحریر کتاب با مشکل  و یا موانعی مواجه شدید؟

/. می توانم بگویم که تحقیق و پژوهش و مصاحبه و خواندن خاطرات و روایات ، در حقیقت قسمت آسان ماجرا بود .

 قسمت سخت، نگارش اینها بود. چون از کسی مانند سید جمشید صفویان نوشتن خیلی سخت است . اینکه بتوانی حق مطلب را ادا کنی و آنطور که باید و شاید در موردش بنویسی و این شخصیت عزیز را  معرفی کنی، مسئولیت بزرگی بود که بر دوش خود حس می کردم که باعت می شد وسواس گونه عمل کنم .

-برای رفع این مشکلی که پیش رو داشتید چه تدابیری اندیشید ؟

/.  تصمیم گرفتم مانند دیگر داستانهایم که به زبان ساده و روان می نگارم، هر آنچه از ایشان و از زبان دوستان و خانواده اش شنیده ام، و هر آنچه که با  کنکاش در زندگیش فهمیده ام و شناخت پیدا کرده ام را بدون هیچ افراط یا تفریطی به زبان ساده بر روی کاغذ بیاورم تا مخاطب ارتباط بهتر و راحت تری با داستان پیدا کند. امیدوارم که در این راه موفق بوده باشم.

_از تجربیات خودتون، موقع نگارش این کتاب بگویید؟

/. ببینید، در برهه ای از تاریخ کشورمان ما ناخواسته وارد جنگی شدیم که در عین تلخی پر از درس و آموزه است و برخورد با بزرگمردانی که بی هیچ انتظاری و بدون لحظه ای درنگ، برای حفظ وطن، محکم در برابر دشمنان ایستادند و فداکاری ها کردند.

به شخصه در طی مدت نگارش این کتاب ، با کتاب و این شخصیت زندگی کردم، با فصل فصل زندگی این شهید درگیر می شدم و به فکر فرو می رفتم.  برایم مکتبی بود پر از درس های جدید و با ارزش. با روزهای شاد زندگی این شهید، شاد می شدم و با تلخی هایش، غمگین. با شروع عملیات ها دچار دلهره می شدم و با پیروزی ها به هیجان می آمدم و احساس غرور می کردم.

- از سعادت نسب می پرسم در دوران جنگ  چه سن و سالی داشته اید و تا چه اندازه از این موضوع تاثیر پذیرفته اید ؟

/. من دهه شصتی هستم،  اگر چه از دوران جنگ دور نبودم ،  ولی  از نزدیک با چنین آدم هایی ارتباط نداشتم ،و  نسبت به افکار و آرمان های چنین کسانی تقریبا بیگانه بودم .  ذهنم پر از سوال و ابهام بود. فلسفه رفتن چنین آدمهایی را به جنگی که ممکن بود برگشتی در آن نباشد، شاید نمی فهمیدم و درک نمی کردم ولی  می دانستم که با ورود به این مقوله می توانم  پاسخ این ابهام ها را در زندگی شهیدان با سرک کشیدن به لایه های درونی شخصیت آنها و از جمله شهید سید جمشید صفویان و گردان بلال،  پیدا کنم  و دوست داشتم همین را با مخاطبینم نیز به اشتراک بگذارم تا شاید آن ها هم جواب سوالات شان را پیدا کنند.

 برای همین داستان از زبان دختر این شهید نقل می شود. کسی که موقع شهادت پدر، حدود دو، سه سال بیشتر نداشته و خاطرات گنگی از پدر به یاد دارد و مشتاق است تا از پدر بیشتر بداند و او را بهتر بشناسد. پس من و مخاطبینم همراه دختر او به گذشته ها سفر می کنیم تا این شهید را حال از زبان مادر ، خانواده پدر یا دوستان و همرزمانش بهتر و بیشتر بشناسیم.

_نگارش کتاب چه مدت طول کشید؟

/. تحقیق، نگارش و بازنویسی این کتاب حدود یکسال و نیم به طول انجامید.

_وظیفه خود را به عنوان یک نویسنده در حفظ و نشر آثار دفاع مقدس چگونه ارزیابی می کنید و نوشتن در این زمینه را تا چه حد در معرفی این افراد مؤثر می دانید.

_از آنجایی که عقیده دارم نباید فرهنگ شهادت و رشادت‌های افرادی که در  برهه ای سخت در تاریخ کشورمان،که از همه چیز خود گذشتن حتی خانواده و جان خود، تا خاک وطن بدست بیگانگان نیفتد را به دست فراموشی بسپاریم ، بنظرم از آنجا که یک سری ارزش‌ها کمرنگ شده باید تلاش گردد که این ارزش ها به نحو شایسته ای  دوباره احیا شوند .

بنده به عنوان یک نویسنده وظیفه خودم میدانم که برای احیای این ارزش‌ها و معرفی و شناساندن چنین افرادی دست به قلم ببرم و مسلما نوشتن در این زمینه مؤثر خواهد بود.

با اینکه بستری فراهم شده و کتاب‌هایی نوشته شده ولی هنوز هم باید بیشتر در این زمینه کار بشود، بخصوص برای نسل جوان ،که بجای الگوبرداری از شخصیت‌های غیر متعارف و بیگانه از قهرمانان ملی کشور خودمان الگوبرداری کنند ، کم نیستن امثال شهید باکری ها، همت ها و...که هر کدام اسوه ی یک انسان باهویت ، با اصالت ، با ایمان و... هستند.

/. در آخر از مرکز فرهنگی دفاع مقدس دزفول و بنیاد حفظ و نشرآثار دفاع مقدس که این فرصت رادر اختیار من گذاشتند و به من اعتماد کردند تا در این زمینه قدم بردارم، تشکر می کنم و امیدوارم توانسته باشم سهمی هر چند کوچک در معرفی یکی از شهیدان عزیز و گرانقدر این مرز و بوم داشته باشم.

مریم مفتوح / شنبه 15خرداد1400

پایگاه خبری صبح ملت