بزرگنمایی:

مصاحبه با علی سلطانی (پیشکسوت بازیگری در دزفول )

●امکان داره خودتون را معرفی کنید ؟

بنده  علی سلطانی هستم، متولد سال 1330 دزفول اصالتا دزفولی هستم .

رشته آموزش ابتدایی و معلم مقطع ابتدایی بودم .

●از چگونگی حضور شما و مسیر حرکت شما به سمت تئاتر برامون میگید؟

از همان زمان مدرسه بازیگری و تئاتررا دوست داشتم .

 در کودکی علاقه بسیار زیادی به تعزیه داشتم،طوری که با پای برهنه هرکجا که تعزیه ایی اجرامیشد برای تماشای آن میرفتم

 بسیاری از تعزیه ها حفظم شده بود . بعضاً تعزیه ها رابا دوستان هنمسن وسالم در کوچه های محله خودمان بازی میکردیم به طوری که بعضی از مردم رهگذر که رد میشدن یک قرانی،ده شاهی، 2 ریالی به ما می دادند،تصورمردم این بود که ما داریم شبیه خوانی میکنیم وپول درمیآوریم

زمانی که به همراه دوستانم مرحوم احمد بیگدلی و مرحوم غلامحسین ضیاپور تصمیم گرفتم که کار تاتر رابه صورت جدی شروع ودنبال کنم طی یک اتفاق با آقای قربانی آشناشدم که این آشنایی منجر به اجرای اولین نمایش جدی من به نام افعی طلایی به نویسندگی علی نصیریان شد که این آغاز زندگی تاتری من بود.

دبعداز آن در نمایش های زیادی بازی کردم مثل  (شهر قصه) آقای رحمان خدایی که در آن نمایش  نقش فیل را ایفا نمودمبعداز آن نمایشی به نام سنگواره که به کارگردانی آقای بیگدلی بودرادر جشنواره تهران و در تالار مولوی به مدت سه روزدر کنار دوست عزیزم آقای محمدرضا صانعیان و مرحوم حمید مهرآقااجرا‌نمودم .

به همین ترتیب کارها را ادامه دادیم تا زمانی که بعدازانقلاب  کارهای هنری دچار رکود شدند

بعد از انقلاب آقای عبدالرضا بسی خواسته مسول اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دزفول شدند ایشان خیلی علاقمند به تئاتر بودند،درهمان  زمان بودکه من ودوستانم گروه مقداد رو تشکیل دادیم و نمایش جانشین به نویسندگی غلامحسین صاعدی را اجراکردیم ،بعداز آن تعزیه مسلم بن عقیل به کارگردانی آقای بسی خواسته را در جشنواره تاتر خوزستان در سال1361به میزبانی مسجدسلیمان اجرانمودیم. 

 در سال 62 نمایش هجرتی کوتاه  نوشته آقای مهدی  پور رضاییان را به همراه آقایان  محمد طهماسبی،  حسن اطمینان زاده، احمد بهمن ودیگر دوستان درجشنواره تهران اجرا نمودیم .

●از بین آثار و نمایشهایتان کدام نمایش و نقشتان رابیشتر دوست دارید ؟

 نمایش ضامن آهو به کارگردانی مرتضی سخاوت فکر کنم سال 68  بود .

●مفهوم تاتر از دیدگاه شما ؟

رشته من آموزش ابتدایی بود و همیشه درجهت یادگیری،مخصوصا جنبه های مختلف رشد دانش آموزان علاقمند ودغدغه مند بودم از قبیل رشد عاطفی ،رشد فرهنگی،رشد مذهبی،رشد اخلاقی به همین جهت هیچ راهی رابهتر از تئاتردرجهت بهبود مواردمذکورنمیدیدم

اگر قراراست جامعه در اختیار جوانان باشد بایستی بتوانیم جوانان و  کودکان را برای 20 یا 30سال آینده آماده کنیم.

تئاتر هنری است که تمام ذوق ،اندیشه ،ایده، تفکر ،خلاقیت ،موسیقی،نقاشی وهر چه را که دوست دارید در آن پیدا میکنید .

 من معتقد هستم  تئاتر کودک باید  در دست اهلش باشد وآن فرد به جز دغدغه تاترباید  دغدغه این را داشته باشد و بداند که  کودکان ما آینده سازان این مملکت هستند وبا این دیدگاه و نگرش مهم  بایستی  به تئاتر کودک پرداخت.

ما نباید بر این تصور باشیم که چون کودکان کوچک هستند پس دغدغه های آنها هم کوچک و کم اهمیت است ماباید به کودکانمان بها بدهیم چون که درون این کودکان عالمی نهفته است که ما باید از آن شناخت کافی داشته باشیم.

تمامی کودکان دارای توانایی های بالقوه هستند که ما باید با شناخت کافی از آنها بتوانیم آن را به بلفعل دربیاوریم

 در جامعه شناسی  مسئله داریم به نام پایگاه اجتماعی و نقش اجتماعی که باید آن را به کودکان به درستی تفهیم کنیم

● نظر شما در مورد اجرای سیزدهمین جشنواره ملی کودک و نوجوان مهر دزفول  به صورت مجازی درشرایط کنونی  ویروس کرونا چیست؟

باید قبول کنیم که شرایط به وجود آمده هم جزء  از زندگی ماست وماباید جوری زندگی کنیم که متناسب با این شرایط باشد.

نمیتوان هنر را متوقف نمود اگر قرار بر ادامه زندگیست باید تغییر کرد نه توقف ،به نظر من یکی از این تغییرات شیوه اجرای تاتر است البته شاید هنرهای  دیگر چندان مشکل نداشته باشد کسی که نقاش یا خطاط است حتی در منزل هم میتواند هنرش را ارائه کند اما تئاتر بدون تماشاچی بی معناست پس برای ریشه کنی هرچه زودتر این ویروس منحوس دعا کنیم.

امیدوارم در این شرایط با رعایت بسیاری از مسائل بهداشتی بتوانیم کارمان را ادامه دهیم .

مسولین هم باید شرایطی فراهم کنند که هنرمندان بتوانند بدون دغدغه کارکنند .

●حرف آخر را بفرمائید:

توصیه من به تمام جوانان این است تئاتر را به عنوان یک شغل انتخاب نکنند .اما این را هم بگویم که بدون مطالعه و نداشتن علم لازم  وارد تئاتر نشوند ،باید مطالعه کنند و بخوانند و دید خوبی داشته باشند .

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام  به بد دیدن

چشمان خودمان را آلوده به بد دیدن نکنیم .

مازلو وقتی هرم نیازها رو ارائه می دهد یکی از طبقه های آن نیاز به عرضه است یعنی یک تئاتری نیاز به دیدن دارد سعی کنیم همیشه خوش بدرخشیم با اخلاق و برخورد خوب و رفتار خوب امیدوارم تمام جوانان با هدف و تفکر دقیق پا به این عرصه بگذارند و همیشه جمع آن ها و کانون آنها گرم و صمیمی باشد.