بزرگنمایی:

این توالت نامی جالب‌تر و رسمی‌تر تحت عنوان "سیستم مدیریت پسماند همگانی" ناسا(UWMS) دارد.

این سیستم به گونه‌ای طراحی شده که شکاف میان فناوری توالت فضایی و ماموریت‌های فضایی طولانی‌تر مانند سفر به مریخ را پر کند.

مهندسان قصد دارند در ابتدا سیستم "UWMS" را در مدار زمین آزمایش کنند.

البته بنا بر اعلام سخنگوی ناسا، این توالت زودتر از پاییز به فضا ارسال نخواهد شد.

گرچه ناسا در حال تصمیم گیری است که تعیین کند این محموله با کدام فضاپیما به فضا رود.

این سیستم جدید فعلا در شرایط جاذبه صفر ایستگاه فضایی بین‌المللی آزمایش می‌شود تا برای پروازهای فضایی طولانی‌تر مانند سفر به مریخ مورد استفاده قرار گیرد.

به گفته ناسا همچنین این سیستم برای استاندارد کردن تجربه استفاده از توالت در فضا و به موجب آن کاهش هزینه‌ها منجر خواهد شد.


هدف از تولید این توالت جدید حصول اطمینان از این موضوع است که نباید پسماندهای انسانی را در فضا رها ساخت و موجب بروز خطر آلودگی در سیارات دور شد.

در واقع در ماموریت آپولو 11 فضانوردان آمریکایی 96 کیسه مدفوع خود را در سطح ماه رها ساختند.

سفرهای طولانی مدت فضایی می‌تواند در نهایت باعث افزایش پسماندها شود.

در واقع ناسا تخمین زده که ما نیاز داریم حدودا 600 پوند پسماند جامد در ماموریت به مریخ را مدیریت کنیم.

"جیم برویان"(Jim Broyan) یکی از مدیران ناسا در مرکز فضایی جانسون در هوستون پیش از این گفته بود که هدف ما تثبیت و خشک کردن پسماندهای متابولیک است تا از نظر میکروبی غیرفعال شوند و در صورت امکان این آب مورد استفاده قرار گیرد.

توالتی که هم‌اکنون در ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده می‌شود، به دهه 90 میلادی باز می‌گردد.

در گذشته، فضانوردان با این توالتها مشکل داشتند و استفاده از آن به ویژه برای خانم‌ها سخت بود.

در فوریه سال 2019 میلادی رسانه‌های روسی گزارش دادند که توالت ایستگاه فضایی بین‌المللی انفجار پیدا کرده و گالن‌های مایعات در هوا شناور شده‌اند. البته فضانوردان مجبور شدند این مایعات را با حوله تمیز کنند.