بزرگنمایی:

تعلل در اهواز-قطع پای محیط بان گتوند،در تهران

گاها خبرهایی مبنی بر ضرب وشتم محیط بانان توسط شکارچیان را از خبرهای رسمی و غیر رسمی می شنیدیم.

اما حالا حکایت محیط بان گتوندی 
سیدامین هادی پور است.
که در حمله شبانگاه 26 فروردین 1399در محل کارش پاسگاه محیط بانی مورد هجوم ضاربان ناشناس قرار گرفت و بعد از یکماه از آن تاریخ،
یک پای خود را از دست داد.

حمله شبانه ضاربان به محیط بان گتوند و شلیک گلوله از فاصله نزدیک به پای راست وی،
در شرایطی اتفاق افتاد.
که بعداز ساعت ها
پیکر نیمه جان سیدامین هادی پور ساعت حدود 2بامداد به بیمارستان خاتم الانبیا شوشتر انتقال داده میشد.

هر چند عدم امکانات تخصصی در بیمارستان های شوشتر سخن تازه ای نیست اما حکایت از آن دارد که نبود امکانات تخصصی پزشکی در شوشتر و گتوند گاها باعث مرگ عزیزان یا نقض عضو خوبانی گردیده که جای تاسف دارد.

وقتی بیمارستان شوشتر 
در بهبودی و درمان محیط بان مجروح توان کاری ندارد.
تنها راه انتقال بیمار به شهرستان دزفول یا اهواز مرکز خوزستان می باشد.

محیط بانی که در اولین دقایق بامداد سه شنبه 
بر اثر شلیک گلوله شکاری ضاربان مجروح میشود. ساعت5/30دقیقه صبح وارد بخش پذیرش بیمارستان گلستان اهواز میشود.

طبق نظریه پزشکی پیوند نقض عضو نهایتا تا 8ساعت از زمان وقوع حادثه امکان پذیر است.
براستی اگر بیمارستان گلستان اهواز با جدیت به درمان محیط بان گتوند می پرداخت.
امروز شاهد نقض عضو و قطع پای سیدامین هادی پور نبودیم.
اما افسوس که محیط بان تا ساعت 11/30همان روز در انتظار عمل جراحی ماند و با ورود به اتاق عمل تازه تیم جراحی بیمارستان متوجه ضعف شدید بدنی محیط بان ،ناشی از هدر رفتن خون وی از هنگام حادثه تا کنون شده بودند.
دستور تزریق چندین واحد خون که خود باعث شد عمل چندساعتی به تاخیر بیفتند.و آنچه نباید میشد اتفاق افتاد.
تعلل و بی توجهی بیمارستان گلستان اهواز
زمان طلایی پیوند عضو را به هدر داده بود.
جای تاسف دارد که محیط بانی که  بخاطر تعهد کاری اش برای حفظ محیط زیست این سرزمین اینگونه قربانی میشود،اما کادر پزشکی درمانی بزرگترین بیمارستان استان خوزستان،ساعت ها قبل از انتقال مجروح به اتاق عمل،محیط بان را به حال خود رها کرده و حتی وضعیت جسمانی و خونی بیمار را مورد بررسی قرار نداده اند.
که عمل جراحی به ناچار عقب بیفتد.
چه کسی باید پاسخگو باشد.
هرچند در این اوضاع سخت شیوع ویروس کرونا جامعه درمانی کشور ما با تلاش و جدیت برا سلامتی مردم می کوشد و جای تقدیر دارد.
اما یک تعلل باعث شد جوانی تا اخر عمرش در حسرت پای راستش باشد.


هر چند ساعت17 روز سه شنبه عمل روی پای محیط بان انجام گرفت و یک هفته بیمارستان گلستان میزبان سید امین هادی پور بود.
 اما باید گفت که نارضایتی خانواده
وی، از خدمات رسانی بیمارستان اهوازی موجب شد تا بفکر انتقال محیط بان به تهران باشند.

در شرایطی که شیوع ویروس کرونا در گوشه گوشه کشور فراگیر شده بود.هم خبر حادثه محیط بان گتوندی در بین اخبار مهم استان و کشور خاموش ماند.
هم خدمات رسانی مناسبی برای بهبودی اش اعمال نگردید.
حتی انتقال محیط بان مجروح به تهران هم بعد از چندروز پیگیری با سختی بالاخره از طریق هوایی صورت گرفت.
تا بیمارستان پارس تهران
میزبان جوان خوزستانی که در راه حفاظت از محیط زیست 
اینگونه قد وقامت رعنایش بر تخت درمان نقش بسته بود. که درد ناشی از جراحات پای راست یکطرف و زخم بستر بوجود آمده از طرف دیگر.

هرچند کادر درمانی بیمارستان پارس تهران به مدیریت دکتر بدیع زاده سعی تلاش شان در پیوند پای راست محیط بان گتوندی بود،اما متاسفانه تعلل و کم کاری در خوزستان بویژه بیمارستان گلستان اهواز
باعث شد که بعد از ڱذشت بیش از یکماه از حادثه،
پای راست سیدامین هادی پور از زیر زانو قطع شود.
و امید محیط بان گتوندی به ناامیدی مبدل گردد.

هر چند باورش برای سید امین و خانواده و دوستداران محیط زیست سخت است که دیگر محیط بان سخت کوش
حوزه زیست محیط شهرستان  گتوند، نمی تواند مانند گذشته بر دو،پایش استوار به ایستد تا هیبتش مانع از تخریب و ضربه زدن به  محیط زیست  منطقه گردد.
اما باید از دل آهی کشید و ناله سر داد.
و عمری افسوس خورد.

اگر تا امروز مسئولین 
در رابطه با موضوع محیط بان گتوند کوتاهی کردند.
باز هم دیرنشده،می توان تلاشی کرد برای سید امین هادی پور.

محیط بان گتوندی خواسته زیادی ندارد
او تنها یک خواسته را فریاد میزند،پای مصنوعی هوشمند.
براستی او میخواهد باز هم بر دوپایش استوار به ایستد.
میخواهد ضربان قلب مهربانش را چون گذشته با آواز چکاوک ها و نغمه بلبلان کوک کند.
هر چند دل دریایی سید امین هادی پور هنوز برای رقص کنان ماهیان کارون می خروشد.
و تمام فکر و ذکرش حمایت از محیط زیست ایران زمین است.

جناب آقای دکتر شریعتی استاندار خوزستان شما که شبانه روز در تکاپو و تلاش رفع مشکلات مردم هستید و بصورت میدانی همه جا حضور پیدا میکنی.
چرا بعداز گذشت چهل روز از حادثه دلخراش 
مجروحیت محیط بان شهرستان گتوند،حتی با 
یک تلفن جویای حال سید امین هادی پور نشدی.
چشمان پر از اشک سید امین به یاری شما و رئیس جمهور است. 

جناب دکتر شریعتی دیگر برای احقاق حق و حقوق سازمانی،محیط بان گتوندی تعلل جایز نیست.
مسئولین کشوری،
محیط بان خوزستانی افتاده بر تخت بیمارستان پارس تهران را دریابید.

نگارش-
رضاحسین زاده ترکالکی