بزرگنمایی:

یادداشت/
مریم مفتوح 

اگر نام ائمه ی اطهار بر سردرب محل کسب و‌کاری چون کافه می آمد پسندیده بود.

[ در خبرها آمده بود که حجت الاسلام سید محمد علی قاضی دزفولی روز چهارشنبه 30فروردین ماه در نشست شورای فرهنگ عمومی دزفول نگرانی خود را در خصوص مجوز نامگذاری نام ساز پیانو بر یکی از کافه های شهر ابراز داشته و خواستار لغو مجوز این نام شدند.]

تا قبل از انقلاب اسلامی نام امامان معصوم (علیه السلام) جز بر سر درب مساجد ، مدارس دینی و حوزه های علمیه دیده نمی شد،  اما بعد از انقلاب  خیلی از مکان ها و مراکز مذهبی ، آموزشی ، فرهنگی و حتی اقتصادی مزین به نام  ائمه اطهار  (سلام ا..علیه) گردید، تا جایی که حتی نام مبارکشان بر سردرب هر مغازه و هر محل کسب و کاری (خودنمایی که نه) جلوه گری می کرد.
تابلو های فراوانی با نام ائمه بالا رفت ، از اغذیه فروشی ها تا بقالی ها و مغازه ها و تقریبا هر نوع کسب و کاری ،
از خیابان که گذر میکردی مواجه می شدی با ساندویچی امام رضا ، اغذیه فروشی امام جواد ، عطاری امام زمان ، داروخانه بقیه ا..و...
گاهی هم مردم ساکن در کوچه ای تنگ و تاریک از غفلت شهرداری استفاده کرده از سرِ عشق و ارادت به ائمه تابلوی رنگ و رو رفته و نام محو شده ی کوچه ی خود را به نام یک تن از معصومین مزین می کردند .

نه شهرداری بود که حساسیت نشان دهد و نه شورای فرهنگیِ شهری بود که پیگیری کند.
که والله و‌بالله انصاف نیست اسامی متبرک این عزیزان خدا بر هر کوی و برزن و هر مغازه و دکانی بنشیند ، نامشان بر قبوض برق و آب و..بیاید و سپس زیر دست و پا بیفتد، بی احترامی شود ، بی اهمیت گردد ،و خدای ناکرده اعتبار و ارزش این بزرگواران تا حد نام یک کوچه پایین کشیده شود.
اما غافل از کمترین حساسیت نسبت به چنین رویه ای که نام ارزشمند این بزرگواران چنین جولانگاه کج سلیقه گی ها و کج فهمی ها قرار گیرد.
این رویه نام با مسمای سوره های قرآن را نیز شامل می شد، فجر ، کوثر و طه ، یس ...
نلم های متبرکی که ارزشمند تر از آن بودند که سر درب هر محل و منطقه و.. قرار گیرند ، پارک ولیعصر ، فروشگاه پوشاک کوثر ، زندان فجر، داروخانه طه و..

اما اکنون چه حساسیت‌هایی دامان دین و دنیای مردم را گرفته است؟ شعاع حساسیت های بزرگان شهر تا کجا گسترده شده است؟
چگونه است که سقف حساسیت های بزرگ شهر به کف دغدغه‌ها ،دلواپسی ها و دل نگرانی های مردم رسیده است ؟
تا جایی که کم اهمییت ترین مسئله را در بر گرفته است ،
اکنون نام یکی از ادوات موسیقی آن هم بر مکانی چون کافه نهایت دلمشغولی مسئولین شهری می شود.

حجت الاسلام و المسلمین محسن غرویان استاد برجسته حوزه علمیه قم در گفتگو با پایگاه خبری تیک در خصوص رویت ادوات موسیقی از سیمای ج .ا .ا می‌گویند : اگر موسیقی ، موسیقی حلال باشد رویت آلات موسیقی اشکالی ندارد.

رویت آلات موسیقی؟
رویت آلات موسیقی پیشکش ، گویا نام این ادوات و ابزار مسئله ساز است.

محمدتقی فاضل میبدی استاد برجسته حوزه علمیه قم نیز در گفتگو با همین پایگاه خبری در خصوص این موضوع می گویند :
تماشای آلات موسیقی هیچ اشکالی ندارد هر که میگوید حرام است ، خلاف می گوید. کسانی که در صدا و سیما می نشیند و این خطوط قرمز را تعیین می‌کنند یا می‌خواهند به اسلام ضربه بزنند و یا معاند به این دین هستند و یا جهل به اسلام دارند .

غافل از این که تماشای آلات موسیقی فدای سر مبارکشان ، استفاده از نام یکی از این ادوات آن هم برای استفاده بر سر درب یک کافه نیز غیر مجاز می شود، به اعتبار کدام حکم فقهی ؟ خدا میداند .
چه تعدد رای و دیدگاهی در بین عالمان دین ؟؟؟؟
 ای عالمان دین !!! لطفا تکلیف ملت را روشن فرمایید.