بزرگنمایی:
محمد رشیدپور به وقت قصه و هشدار
*لطفا برای مطالعه و آگاهی بخشی
باجان کودکانمان بازی نکنیم*
اول باید بگم من دو برادر و یک خواهر بیشتر ندارم .برادر آقا مصطفی بخاطر تزدکتری توی شرایط کرونا رفت آلمان ، علی برادر دیگرم پرستاره و خواهرم یک زن مستقل و خود ساخته هست
هرسه تامون(برادرها ) جون کندیم تا به این اینجا رسیدم از یک خانواده کارگری و کارمندی هستیم . تازه از آب و گِل در امده بودیم . بخاطر کرونا و شرایط مهاجرت موقتی آقا مصطفی حتی یک عکس سه نفره(برادری) از دوسال پیش تا کنون نداریم .
یادم هست توی ماشین برادر آقا علی بودم
ساعت 1ظهر بود 1 فروردین 1401
یک لحظه گفتم خدایا بخیر کن
من از رند بودن ها می ترسم
زود برای من مشخص شد امسال واسه ام (سال خون )بدترین اتفاق زندگی برایم رقم خورد .
عزیزترین برادر م با اینکه هنوز 48 ساعت نبود ایران با عشق آمده نگذشته بود و من کم تر از 24 ساعته دیدمش
فرداش یعنی روز سوم اولین اتفاق بد انجام شد
مصطفی کشته شد(ما میگم ترور شما بگید تصادف) بله روی پاهای من جان داد وقتی که هنوز صبحانه ،نهار و آبی نخورده بود.
چون داشتیم بساط نهار آماده می کردیم قبل از حادثه هیچ چیزی نخورده بودیم تا لحظه ای، دلمون خون شد .
من اینها نوشتم تا بگم قدر عزیزتون بدانید چون آب هم که می خوردید زهر مارتون میشه
چه هر قدر که بیخیال و بی غیرت باشی
شب که می خوابی صداش توی گوش تون زمزمه می کند
تصویر خون و مالیش دل ت را نابود می کند
و هر چقدر خاک سرد باشد
آما قلبت اجازه فراموشی نمی دهد
من کاری به حکومت ها ،رژیم ها و دولت ها ندارم
هرکسی که به بچه شما و یا عزیز شما تیر اندازی کند تحت هر عنوان شما فقط بازنده هستید
درک این شرایط فقط بازمانده ها می فهمند ما قاتل نیستم که بتوانیم انتقام بگیریم
مگر ما همیشه نمی گفتیم
کودک سرباز،کودکان کار ، سو،استفاده از و ابزار قرار دادن کودکان و نوجوان کار غلطی هست
پس چرا دست بچه هامون می گیرم می رویم توی شلوغ ها خیرات و حلوا که نمی دهند تیراندازی هست( می فهمی؟ )
خانم و آقا لطفا از خودتون مایه بگذارید. این قدربا روح و روان ما بازی نکنید.
در صحنه داخلی هر دو طرف دعوا بازنده هستند
شادی با خون هیچ وقت پیونده نمی خورد از من گفتن بود
زنده و سربلند ایران
این متن تایید کننده هیچ اتفاق خوب وبد در جامعه ،ویا عملکردی از ساختارهای حکومتی و دولتی را تایید نمی کند.