وبا بلای جان ایرانیان بود و هر از گاهی در گوشهای از ایران در ابعاد محلی یا سراسری تازیانههای مرگبارش مردم را به خاک سیاه مینشاند.
بیماری هر جا میرسید تارومار میکرد و به دهستان و شهری دیگر میتاخت.
از زمان امیرکبیر اطلاعرسانی دربارۀ وبا آغاز شد.
در روزنامۀ وقایع اتفاقیه دربارهاش مطلب نوشته میشد و جزوهای با عنوان «قواعد معالجۀ وبا» در اختیار روحانیان و کدخدایان گذاشته شده بود.
او همچنین برای اجرای قاعدۀ «گراختین» (همان قرنطینه) دستوراتی داد.
-
يکشنبه ۳ فروردين ۱۳۹۹ - ۲۰:۳۱:۴۸
-
۱۱۰۵ بازدید