کتاب «گره» تلاش دارد بدون توجه به وضعیت سایر کشورها در خصوص ازدواجهای زودهنگام و با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر ایران تغییرات آماری و حقوقی در این عرصه را به تصویر بکشد. با وجود آنکه در سالهای اخیر بیش از گذشته نسبت به این آسیب دوران کودکی صحبت میشود، اما همچنان نقاط کوری باقیست که وظیفهی گشودن پنجرهی آنها به همت آیندگان بستگی دارد. در مراجعهای به نگارنده، او فردی از روستاهای آذربایجان شرقی است که تجربهی شخصی خود را روایت کرده. او که با نزدیکان و خانوادهی خود دربارهی علل اشتیاق افراد روستایش به ازدواج زودهنگام دخترانشان به گفتوگو نشسته بود، در پاسخ به دلایل آنان ناتوان مانده بود. زنان روستا اکثراً زود ازدواج کرده و در سن سیوپنج سالگی دارای نوه بودند. دختربچههای تازهمتأهلشده طبق روال سابق همچنان هر روز صبح به مدرسه میرفتند و مادرانشان به دلیل ناتوانی، کوچکی جثه و کمسنوسال بودن دخترانشان صبح تا ظهر امورات منزل آنها را رتقوفتق میکردند و مادران نیز هنگام بازگشت دختران از مدرسه به خانهی خود بازمیگشتند.
-
سه شنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۰۸:۵۰:۰۵
-
۲۲۱ بازدید