بزرگنمایی:

به نقل از صبح ملت: کتاب مدیریت نرم، ریاست آسان نوشته علیرضا رشنو کتابی است مختص مدیران پایه در ادارات ایران. این کتابِ تالیفی، نتیجه 12 سال ریاست نویسنده در یکی از ادارات کشور می باشد، کتاب مذکور در پنج فصل شکل گیری شخصیت رئیس اداره و بهترین نکات برای ریاست درست و آسان در یک اداره را در قالب عناوین عینی و ذکر داستان واقعی و نتیجه گیری بیان می کند. آنچه در ادامه آورده می شود یکی از عناوین این کتاب است:

شخصیت

اگر می‌خواهید به‌راستی رئیس باشید، ابتدا باید شخصیت ریاست را داشته باشید. شما نمی‌توانید در قالب و شخصیت یک پدر یا یک کارمند ساده رئیس خوبی باشید. اگر شخصیتتان رشد نکرده باشد شما نیز کوچک خواهید ماند. سه مؤلفه است که شخصیت هر کس را شکل می‌دهد یا شناخت شخصیت هر کس از سه‌راه ممکن است. رفتار، گفتار، تفکر. این سه مؤلفه چون آیینه‌های جادویی متصل‌به‌هم زوایای مختلف شخصیت انسان را بروز می‌دهد. شما هر چه بکوشید تا خود واقعیتان را پنهان کنید، بی‌آنکه بدانید از این سه زاویه خودتان را به دیگران نمایش می‌دهید:

رفتار یا طرز عملتان

گفتار یا چگونگی بیانتان

تفکر یا نوع دیدی که از آن برخوردارید

شما قبل از اینکه در فکر ریاست باشید باید در پی‌شناخت خود و تربیت شخصیتتان باشید. درست است هر کارمندی که بزرگ‌منش باشد (شخصیت بزرگی داشته باشد)لزوماً رئیس نمی‌شود، اما برای رئیس شدن بزرگ‌منشی شرط لازم است. نه اینکه تمام روسای اداره شخصیت بزرگی دارند، اما رئیسی که بزرگ‌منش باشد یا شخصیت خود را پرورش داده باشد، بسیار برای اداره و کارکنان مفید خواهد بود و قبل از اداره بزرگ‌منشی برای خود رئیس کارساز و کارگشا خواهد شد. رئیس اداره ازلحاظ جایگاه بزرگ‌ترین شخص اداره است، پس به همین اندازه باید شخصیت او نیز پرورش‌یافته باشد و از شخصیت بالایی برخوردار باشد. بزرگ‌منشی باعث ایجاد تمایز میان رئیس اداره و دیگران می‌شود، برانگیختن احترام کارکنان و ارباب‌رجوع، خوشایندی کارکنان در اجرای اوامر رئیس، محبوبیت، مقبولیت، همه اثرات مستقیم بزرگ‌منشی رئیس اداره است. بزرگ‌منشی در هر پست و جایگاه باعث ایجاد تمایز خاص می‌شود، تمایزی که کارمند را آمادهی دریافت پست‌های بالاتر می‌سازد. در نظر بگیرید که قرار است از میان چند کارمند یک نفر برای سرپرستی انتخاب شود، مطمئناً تمام کارکنان به سرپرستی کارمندی رأی می‌دهند که از همه بزرگ‌منش‌تر است و شخصیت قابل‌احترام‌تری دارد. با انتخاب این شخص به سرپرستی تمام کارکنان اطمینان خواهند داشت که حقوقشان رعایت می‌گردد و مساوات در اداره برقرار خواهد شد. ازاین‌رو امکان، شانس یا موقعیت رشد چنین کارمندی بیشتر از دیگر کارمندان است. سال‌ها پیش وقتی در دوران سربازی گروهبان‌نگهبان یک ایستگاه پلیس در پارک بودم، معمولاً افسر گشت‌های پاسگاه به ما سر می‌زدند و گاه استراحتی نیز می‌کردند. پاسگاه ما سه افسر گشت داشت که همه ازلحاظ درجه مساوی بودند اما ازلحاظ شخصیتی کاملاً باهم متفاوت بودند یکی از این افسر گشت‌ها وقتی به ما سر می‌زد از روی مزاح در را می‌بستیم و اجازهی ورود به او نمی‌دادیم، افسر دیگر را نمی‌توانستیم پشت در نگه‌داریم، اما روابطمان باز بسیار نزدیک بود و افسر سومی وقتی وارد می‌شد، من به‌شخصه جرات نشستن روی صندلی را نیز نداشتم تا او دستور نشستن بدهد. شما قضاوت کنید، شخصیت کدام‌یک از این‌ها را می‌پذیرید، باید اضافه کنم که هر سه افسر فوق‌الذکر هرگز بدرفتار و خشن نبودند و شخصیتی آرام داشتند، اما افسر سوم نوعی جذبه و بزرگ‌منشی در رفتارش بود که او را از دیگران مجزا می‌کرد. رفتار رئیس بزرگ‌منش با رفتار افسر سوم هم‌خوانی دارد و این است که من می‌خواهم در این قسمت از آن حرف بزنم. شما به‌عنوان رئیس باید به‌گونه‌ای رفتار کنید که ناخودآگاه کارمندان به شما احترام بگذارند و از این احترام، احساس رضایت درونی داشته باشند. بیایید به آنچه در این بخش نوشته‌ام عمل کنیم.

کارمندی می‌خواهد شمارا به‌عنوان رئیس اداره ببیند

رفتار یا طرز عمل: با بردباری او را بپذیرید. او را بانام بخوانید. کنترل‌شده روی صندلی بنشینید و به حرف‌هایش گوش دهید.

گفتار یا بیان: برای خطاب کارمند مذکور از لفظ آقا استفاده کنید، برای جمله‌هایتان از فعل جمع استفاده کنید.

اندیشه یا تفکر: در این ملاقات تفکرات ساده یا ناپختهی خود را بر زبان نیاورید به‌اصطلاح هرچه بر زبانتان می‌آید نگویید، ابتدا روی جمله‌هایتان فکر کنید و بعد آن را بیان کنید.

داستان:

دوستم که کارمند بخش اداری یکی از شرکت‌ها بود می‌گفت: در قسمت مالی شرکت 6 نفر مشغول به کار بودند. جالب اینجاست که به علت جابجایی و ارتقاء پست پنج نفر از این عده به ریاست امور مالی شرکت رسیدند اما آقای محمدی که سابقه و مدرک او در میان این 6 نفر از همه بیشتر بود هیچ‌گاه رئیس نشد. با رئیس بخش اداری در خصوص آقای محمدی صحبت می‌کردم، او گفت چگونه او رئیس شود وقتی همیشه حرف‌های سبک می‌زند و لودگی درمی‌آورد.

نتیجه:

همان‌طور که از داستان مشخص است شخصیت فرد در موفقیت او در اداره بسیار تعیین‌کننده است. برای رشد جایگاه بیش از کارهای انجام‌شده به شخصیت کارمند توجه می‌شودتا مشخص شود او توانایی رهبری اداره یا قسمت خود را دارد یا نه. پس برای موفقیت ابتدا باید شخصیت خود را پرورش داد.

خبرنگار-نویسنده علیرضا رشنو