بزرگنمایی:

نمایش نگاتیو نوشته "علی کوچکی" و به کارگردانی "مهدی جواهرپور" پس از طی مراحل آماده‌سازی، تمرین و بازبینی به مرحله اجرا رسید

این نمایش از تاریخ 3 الی 20 بهمن 1400 در خانه هنر آبان/ تئاتر آبان واقع در تهران، خیابان کریم‌خان زند، خیابان عضدر(آبان)، ابتدای خیابان سپند روی صحنه خواهد رفت، زمان اجرا در روزهای ابتدایی ساعت 17:00 می‌باشد و احتمال دارد بدلیل جابجایی و تغییر برنامه‌های مجموعه به ساعت 18:00 تغییر کند که در این‌صورت در سایت تیوال و از طریق فضاهای مجازی و رسانه‌ای اعلام خواهد شد. نیز احتمال تمدید تاریخ اجرا هم با توجه به استقبال مخاطبان وجود دارد که به همان ترتیب اطلاع‌رسانی خواهد شد.

نگاتیو قصه زنی است به نام نازنین که از هیاهوی بی‌مهری در پی بچه‌دار نشدنش و جدایی از همسرش، تصمیم می‌گیرد خود را از روف‌گاردن برجی لوکس به پایین پرت کرده و به زندگی خود پایان دهد. او با مرگ روبرو می‌شود. چهره مرگ (مرد قصه) در ابتدا برای نازنین کریه است، اما پس از مصاحبت‌ها و کشمکش‌های بسیار چهره وی برایش زیبا می‌شود، نازنین در نهایت خود را نمی‌اندازد و...

این نمایش‌نامه اثری است که حوالی سال 80 توسط علی کوچکی نوشته شده و اجراهای متعددی از آن در همان سال‌ها در فرم قاب صحنه دیده شد اما مهدی جواهرپور مصمم شد تا آن را در فرم اجرایی در بلک‌باکس تجربه‌اش کند. تغییراتی جزئی در روند نمایش آن‌را به روز و ملموس‌تر کرده. این نمایش واگویه زنی است که نماینده تمام زنان است و حرف دل بسیاری از زنان را عنوان می‌کند.

عوامل این نمایش عبارتند از:

نویسنده: علی کوچکی

طراح و کارگردان: مهدی جواهرپور

دستیار کارگردان و منشی صحنه: سارا سعادت‌نیا

مشاور اجرایی: مریم جان‌محمدی

مدیر روابط عمومی: دریا خزایی

بازیگران: ویدا یاراحمدی/امیر مؤذنی

مدیر صحنه: حامد لطفی

عکاس: سیروس رستم‌پور

طراح پوستر و بروشور: امیرحسین لولایی

ساخت تیزر، انتخاب موسیقی، افکت و صداگذاری: احمد(عرشیا) مرادی

طراح صحنه و لباس: مهدی جواهرپور

مراحل تمرین این نمایش در خانه هنر آپامه صورت گرفت. جواهرپور ابتدا قصد داشته  تا نمایش‌نامه "شب‌بخبر دیو" را که به تازگی توسط نشر واژتاب به چاپ هم رسیده را به روی صحنه ببرد، اما به دلایل مختلف نگاتیو را جایگزین آن کرد. جواهرپور معتقد است ابتدا تئاتر باید از سوی تئاترگران حمایت شود و بجای توقع دعوت و شکل مهمانی شدن تئاتر بلیط خریداری شود تا این فرهنگ در میان مردم هم رواج پیدا کند و بدانند که باید برای تئاتر هم هزینه کرد، آن‌هم بعنوان یک نیاز ضروری، وی امیدوار است که کاهش این توقع را در  اجرای نگاتیو تجربه کرده و بصورت مسری منتشر شود.