بزرگنمایی:

همه ساله پیام های متعددی از سوی مراکز مطالعات نجومی در جهان با هدف شناسایی تمدن های دیگر موجود در کیهان، به فضا ارسال می شود. سوالی که در این میان برای بسیاری از افراد مطرح می شود این است که آیا این کار ارزش خطرات احتمالی ان را دارد یا خیر؟
 آیا ما تنها موجودات این جهان بی کران هستیم؟ احتمالاً این سوالی است که ستاره شناسان و بسیاری از مردم از خود می پرسند.  باید در نظر داشت که اگرچه جستجوی تمدن های فرازمینی مطمئناً ارزشمند است اما این کار مخاطرات بسیار زیادی نیز در پی دارد.
یوری میلنر سرمایه گذار اهل کشور روسیه که طی سال های گذشته هزینه های زیادی برای خرید و بهره برداری از بهترین تلسکوپ های رادیویی جهان و توسعه ابزارهایی برای اسکن آسمان به صورت جامع و پایدار انجام داده در این رابطه می گوید: اگر جستجوی ما  با موفقیت انجام شود، بعید است که سیگنال های دریافتی از بیگانگان فضایی، یک پیام قابل رمزگشایی باشد. به احتمال زیاد این پیام بسیار فراتر از درک ماست و ممکن است از سوی موجودات بیگانه در سیاره ای ارسال شود که تکامل آنها میلیاردها سال به نسبت زمین زودتر شروع شده باشد.
منطقی است که ستارشناسان در ابتدا جستجوهای خود را  روی سیارات شبیه به زمین که به دور ستارگان مشابه خورشید می چرخند متمرکز کنند. نویسندگان داستانهای علمی تخیلی به ما یادآوری می کنند که در این میان گزینه های عجیب و حتی خطرناکی نیز وجود دارد.این خطرات به طور خاص از سوی تمدن های بیگانه ای ممکن است دارای سطحی بالا از یک هوش واحد و یکپارچه باشند ما را تهدید خواهد کرد.
وی در ادامه توضیحات خود می گوید: من به سختی می توانم نگرانی های خود را در مورد انتقال هرگونه سیگنالی که حضور ما را آشکار می کند ، با سایر مردم اشتراک بگذارم. احتمالا بیگانگان فضایی پیشرفته می دانند که ما اینجا هستیم و ممکن است توجه ویژه ای به ما داشته باشیم زیرا ما به وضوح در حال گذار از مراحل تمدن و پیشبرد تکنولوژیکی خود هستیم. 
این احتمال نیز وجود دارد که ما از سوی ان ها به عنوان عضو جوان یک جامعه کهکشانی شناخته شویم و البته از سوی دیگر ممکن است زندگی پیچیده موجود در کره زمین ، منحصر به فرد بوده و جستجوهای ما ناموفق باشند. 
بر اساس این نظریه، سیاره کوچکی که ما در آن زندگی می کنیم  می تواند مهمترین مکان قابل زیست در کل کیهان باشد. متاسفانه در حال حاضر نمی توان هیچ یک از این دو فرضیه را اثبات کرد زیرا این ادعاها  مستلزم شواهد بوده و البته باید توجه داشت که عدم وجود شواهد دلیلی بر عدم وجود یک پدیده نیست.
در هر حال ارسال پیام به فضا امری است که ما از انجام آن ناگزیر بوده و باید علی رغم احتمال وجود خطر،  تبعات آن را بپذیریم.