بزرگنمایی:
مصاحبه اختصاصی با پدیده مدیریت بازرگانی ایران،جناب آقای دکتر محمدامین ترابی(استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی)-دارای ۱۵ مقاله علمی پژوهشی داخلی، ۴ مقاله ISI و SCOPUS خارجی، ۵ مقاله کنفرانس بینالمللی و ۱۰ کتاب تالیف و ترجمه.
مصاحبه اختصاصی با پدیده مدیریت بازرگانی ایران،جناب آقای دکتر محمدامین ترابی(استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی)-دارای 15 مقاله علمی پژوهشی داخلی، 4 مقاله ISI و SCOPUS خارجی، 5 مقاله کنفرانس بینالمللی و 10 کتاب تالیف و ترجمه.
لطفا خودتون رو برای مخاطب های ما معرفی کنید:
محمدامین ترابی هستم،زاده شهر همدان، تک فرزند و ساکن تهران
شغل: استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی
تحصیلات و دانشگاه شما چی بوده ؟
بنده کارشناسیم در رشته مهندسی برق در دانشگاه صنعتی همدان بوده، از اونجایی که به شدت به رشته مدیریت علاقمند شدم در کارشناسی ارشد تغییر رشته دادم و در رشته مدیریت اجرایی دانشگاه پیام نور قبول شدم. آن زمان شرایطی بود که دانشجویان ممتاز رشته در سراسر کشور میتوانستند بدون آزمون، از طریق استفاده از شرایط استعدادهای درخشان، وارد مقطع دکتری شوند، بنده نیز به دلیل اینکه از نظر معدل، رتبه اول این رشته در بین کل کشور شده بودم، به مقطع دکتری مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور راه یافتم. اواخر این مقطع در آزمونهای جذب هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه تهران شرکت کردم که در هردو پذیرفته شدم، در مورد اول به عنوان استادیار تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور و در دومی بورسیه دکتری شدم.
پس در حال حاضر شما دارای دو مدرک دکتری هستید؟
بله ، یکی دانشگاه پیام نور و یکی دیگر، دانشگاه تهران که در حال تحصیلم
چه چیزی باعث شد که رشته مهندسی برق را رها کنید و به رشته مدیریت وارد شوید؟
از آنجا که بنده از ترم سوم دانشگاه، استارتاپهای نرمافزاری را ایجاد کردم و توانستم به یاری خدا، محصولات نرمافزاری را به چند شهرداری در ایران به فروش برسانم، به رشته مدیریت به خصوص مدیریت بازرگانی علاقه زیادی پیدا کردم، مطالعات آزاد در حوزه مدیریت را شروع کردم و رفته رفته به این رشته علاقمند شدم و در کنکور آن شرکت کردم.
نظرتان در مورد دانشگاه پیام نور چیه؟ اعتبارش برای رشتههای مدیریت چجوریه؟
من دانشگاه پیام نور را همچنان قوی ترین دانشگاه ایران در زمینه علوم انسانی میدانم، چون دانشجویانش مجبورند رفرنسهای درسی اصلی را تماما مطالعه کنند، همچنین امتحانات این دانشگاه به صورت سراسری و بدون دخالت نظر و سلیقه اساتید طرح و ارزیابی می گردد. چارچوب پایان نامههای این دانشگاه بر اساس قویترین شیوه استاندارد و معقول آکادمیک، طراحی و اجرا میگردد و توصیه میکنم کسانی که علاقمند به رشتههای علوم انسانی هستند، ابتدا با این دانشگاه شروع کنند.
زمانی که بنده در کارشناسی ارشد این دانشگاه قبول شدم خیلی از دوستانم، همکلاسیهایم و نزدیکان از این بابت منتقد و معترض بودند و عقیده داشتند که این دانشگاه مخصوص افراد شاغلی است که فقط برای مدرک تحصیل میکنند و یا اینکه افرادی که رتبه پایینی دارند، در حالی که این دانشگاه در هیچ مورد، از دانشگاههای تراز اول کشور کم و کاستی ندارد و بخاطر کیفیت بالای آموزشی که داشت بنده را ترغیب به ادامه تحصیل کرد.
آقای دکتر وضعیت رشته مدیریت بازرگانی در کشور ما چگونه است؟
در خصوص این رشته میتوانم بگویم که بعد از رشتههای پزشکی، داروسازی و پیراپزشکی، در رشتههای تجربی و بعد از رشته حقوق در رشته علوم انسانی، محبوبترین رشته ایران است. به دلیل اینکه در سالهای اخیر، وضعیت اشتغال به شکل بحرانی درآمده است و شرایط اشتغال در بخش دولتی، تقریبا نزدیک به صفر است، بسیاری از فارغالتحصیلان رشتههای مهندسی و علوم انسانی به خاطر ایجاد کارآفرینی و خواشتغالی جذب رشتههای مدیریت بازرگانی، کسبوکار و MBA شدهاند. مباحث درسی این رشته تا حد بسیار زیادی کاربردی و عملیاتی است و در شغل و زندگی شخصی هرکسی قابل پیاده سازی.
کشور ما در این رشته دارای اساتید برجستهای هست که در جهان حرفهای مهم و تازهای برای این رشته دارند و همچنین میزان تولیدات علمی در این رشته نیز، جز سه رشته برتر علوم انسانی در کشور است.
در خصوص تولیدات علمی خودتون بفرمائید؟ مقالات و کتبی که دارید.
من دارای 15 مقاله علمی پژوهشی داخلی، 4 مقاله ISI و SCOPUS خارجی، 5 مقاله کنفرانس بینالمللی و 10 کتاب تالیف و ترجمه می باشم.
توی چه سنی و چند سال این تعداد رزومه پژوهشی کار کردید؟
حدودا از 25 سالگی تا 27 سالگی، طی 2 سال بود.
چجوری ممکنه و چجوری تونستید این حجم از مقالات رو کار کنید؟
خب میدانید که تیم سازی خیلی مهم است و در رشته مدیریت هم ما یه بحث مهم در مدیریت پروژه و سازمان داریم به اسم تیمسازی شبکهای، که مدیر با این قابلیت میتواند هم افزایی بسیار بالایی نسبت به حالت فردی ایجاد کند. من هم از همان ابتدا با تیمی که ایجاد کردم، توانستم تقسیم وظایف کنم و خب تیم ما به حجم بالاتری از این میزان مقاله و کتاب دست پیدا کرد که تنها 15 درصد آن شانس پذیرش گرفتند و مابقی هنوز در مرحله داوری هستند و یا به دلایلی شکست خوردند.
پس شما رمز موفقیت خودتان را در تیم سازی و فعالیت تیمی می دانید؟
صد در صد!
همان گونه که خودتان فرمودید شما در آزمون هیئت علمی دو دانشگاه بزرگ پذیرفته شدید، چگونه به این موفقیت در این سن کم، دست پیدا کردید؟
خب می دانید حجم نا امیدی در خصوص اشتغال علمی به خصوص هیئت علمی در کشور ما بسیار زیاد است، تعداد زیادی از فارغ التحصیلان دکتری در کشور ما بیکار هستند و یا با درهای بسته هیئت علمی مواجه میشوند، من معتقدم علاقه در هر موردی حرف اول و آخر را میزند، من اگر در رشته مهندسی برق می ماندم و حتی تا دکتری هم ادامه می دادم و بیشتر از الان مقاله داشتم، شانس کمتری برای هیئت علمی متصور بودم چرا که علاقه ای به این رشته نداشتم و بنظرم برای من که یک مدیر متولد شدم نه یک مهندس برق، اتلاف انرژی و زمان بود. شما میتوانید به هر طریق با تلاش و پشتکار یک رشته را بخوانید و به مدارج بالا دست پیدا کنید، اما اگر سختیهای مسیر آن به دلیل علاقه نداشتن به رشته، لذت نبرید هیچ گاه انگیزهای برای ارتقا در آن پیدا نمیکنید و بنظرم انسان تا یک جایی توان تحمل رشته اجباری را دارد و بعد از مدتی، کلاقه و خسته میشود.
دلیل موفقیت خودم را علاقه شدید و بی حد و مرز به رشته مدیریت میدانم. من مطئنم صد ها بار دیگر هم متولد شوم، باز هم این رشته را انتخاب میکنم، با همین دیدگاه بود که تقریبا روی تمام مباحث این رشته مسلط شدم و کتب زیادی در این خصوص مطالعه میکردم، البته به دلیل پویایی بالای آن، بیشتر مطالعاتم از روی دستاورهای پژوهشی خارجی به صورت مجازی بود. به همین خاطر تقریبا به 100 درصد سوالات کتبی و مصاحبه علمی اساتید پاسخ دادم، در واقع مطلبی نمانده بود که آنها در خصوص مدیریت بازرگانی بپرسند و بنده در مورد آن مطالعاتی قبلا نداشته باشم یا تازه به گوشم خورده باشد.
به عنوان پرافتخار ترین عضو جوان خانواده مدیریت بازرگانی در ایران، چه آیندهای برای خود و این رشته متصور هستید؟ چه برنامهای برای آینده دارید؟
پرافتخار ترین که بنظرم شایسته بنده نیست چرا که صرف چاپ مقاله و کتاب کما اینکه یک دستاورد علمی معتبر و مهم شمرده میشود اما برای جامعه فعلی کشور ما که تشنه اشتغال و کارآفرینی است و بیشتر به کارآفرین نیاز دارد تا مقالهنویس، دارای اولویت کمتری است. تصور میکنم کوچکتر از آنم که این لقب را دریافت کنم و افتخار را در این میدانم که بتوانم وضعیت اشتغال کشور را در حد و توان خودم بهبود ببخشم، بنابراین آرزو دارم اساتید محترم و دانشجویان گرامی این رشته در آینده بتوانند با دید کارآفرینی و اشتغال زایی مباحث آکادمیک را ترویج و توسعه ببخشند.
برنامه آینده خودم نیز در کنار دانشگاه، توسعه استارتاپهایی است که بتواند نقش بینالمللی داشته باشد و ارزآوری ایجاد کند.