بزرگنمایی:
فیلمی که اقتباسی ست کم و بیش وفادارانه به نمایشنامه " ملاقات بانوی سالخورده " اثر دورنمات که تم و درونمایه ی فقر را به عنوان محوریت و نقطه ی ثقل کنشهای درام برمی گزیند .
*🎞️بی همه چیز، یادداشت اختصاصی صبح ملت از سی و نهمین جشنواره فیلم فجر*
بی همه چیز
کارگردان :محسن قرایی
ملاقات
فیلمی که اقتباسی ست کم و بیش وفادارانه به نمایشنامه " ملاقات بانوی سالخورده " اثر دورنمات که تم و درونمایه ی فقر را به عنوان محوریت و نقطه ی ثقل کنشهای درام برمی گزیند .
"بی همه چیز" به دلیل پاره ای ملاحظات فرامتنی بستر داستانش را درسالهای دهه 50 روایت می کند اما المانهای موجود دراثر این قصه را به عنوان یک مضمون تکرارشونده در همه ی دوران های حاضر در زمانه ی امروز قابل تسری و بسط قرارداده است .قصه ی آدمهایی که از عشق به نفرت و از جمع گرایی به فرد محوری رسیده اند و دراین میان آنچه این تغییر را در خلق و خو و هویت مردمان آن دیار( که درکلیت برآیندی از مجموعه ی مردمان یک شهر یا کشور را نمایندگی می کند ) رقم می زند ؛مادیات و ارتقای منافع شخصی ست .
"بی همه چیز" در بخش هایی مالنا را نیز در یاد می آورد اما نکته قابل توجه تلاش قرایی در بومی و ایرانیزه کردن منبع اقتباس متناسب با جامعه ی ماست که علی رغم برخی کاستی ها درمجموع به دستاورد مناسبی دست می یابد که بخش اعظمی ازاین توفیق را مرهون گروه بازیگران فیلم می توان به حساب آورد که اکثریت آنها با شمایلی آشنایی زدایانه مقابل دوربین قرارگرفته اند . گذشته از حضور بایسته پرویز پرستویی ،هدیه تهرانی وباران کوثری غافلگیر کننده اند اما "بی همه چیز"یک بازی درخشان ودر خاطر ماندنی را از پدرام شریفی به یادگار خواهد گذاشت تا نقطه ی عطفی در کارنامه اش قلمداد شود .
"بی همه چیز" اگر چه مشابه مجموعه ی قابل توجهی از محصولات سینمای ایران در قالب فیلم های اجتماعی دسته بندی می شود اما به سبب ویژگیهای متمایز شونده از جمله : اقتباس ، تغییرلوکیشن به فضایی غیر شهری ، و نگاهی متفاوت در مواجهه ی قدرت و ضعف، ثروت و فقر و عدالت ، فیلمی نامتعارف در پهنه ی بی شمار آثار اجتماعی سینمای
ایران محسوب می گردد.
حمید عبدالحسینی
صبح ملت نیوز