ایستگاه راه آهن اندیمشک| نمازخانه ای به زیبایی و تمیزی این ایستگاه ندیده‌ام!

بزرگنمایی:

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری صبح ملت نیوز ، مسجد این ایستگاه برای هرکس که به آن وارد می‌شود، دیدنی و برای بسیاری یادآور خاطرات تلخ و شیرین است. روزگاری بوق ممتد قطار با صدای تتق‌تتق ضربه‌های چرخ‌های آهنین بر ریل برای من کودک که کنار پدربزرگم بر این غول آهنین چشم دوخته و مترصد فرصتی بودم تا دستم را از میان پنجۀ کشیده و سخت وی رها کنم تا قدری جلوتر بر سکوی پیشین نظاره‌گر هیبت سنگین قطار باشم. آقای کلاه به‌سر سوت مخصوصش را به صدا درآورد و همه مسافران حاضر در ایستگاه را به پرهیز از نزدیک‌ شدن به این مار اژدها شده که غُرمب رعدآسایش دل و جگر زمین را می‌لرزاند، هشدار می‌داد. درهای قطار باز شد و همان مأمور ایستگاه پی‌درپی صدا می‌زد توقف قطار چند دقیقه است (بیست دقیقه) بعضی افراد میان‌سال که در میان آن‌ها افرادی با لباس‌های عربی مشاهده می‌شد پی نمازخانه در ایستگاه می‌گشتند. اما کجا؟ در کدام محل من به خاطر ندارم.
یکی از حادثه‌های ناگوار در این ایستگاه حادثۀ بمباران اندیمشک و به خاک و خون کشیدن رزمندگان در دوران غرورآفرین هشت سال دفاع مقدس است که یادآوری آن همچنان دل‌ها را آزرده‌خاطر می‌کند.
امروز تا آمدن قطار اهواز به تهران و توقف کوتاه آن در ایستگاه اندیمشک بیش از نیم ساعت وقت داشتم. محوطۀ ایستگاه خلوت‌خلوت است. قدم‌زنان تا مسجد امام سجاد(ع) ایستگاه رفتم و به یاد دوران دفاع مقدّس که رزمندگان داخل آن استراحت می‌کردند و دمی پلک‌های خود را روی هم می‌گذاشتند، افتادم. الحق چه فضایی روحانی و دل‌نشینی دارد. به جرئت می‌توان گفت: مسجد و نمازخانه این ایستگاه علاوه‌بر معنویت حاکم بر آن، هنوز بوی خوش غیرت، جنب‌وجوش، جوان‌مردی، حمیت، دلیری و... در آن موج می‌زند. من در کل مسیر جنوب به تهران نمازخانه‌ای به زیبایی و تمیزی این ایستگاه ندیده‌ام.

مستحضر باشید نمازخانه ای به تمیزی اندیمشک در کل ایستگاه های مسیر جنوب وجود ندارد.

گزارشی از: دکتر عبدالامیر مقدم‌نیا
ویراستار: فریده آرامیده