بزرگنمایی:

به نام خالق زیبایی ها

عید قربان، عید بندگی و دلدادگی رسیده، عید ایثار، اخلاص و از خود بریدن، باید خانه دل را از وجود خدایان پوشالی که برای خود ساخته ایم پاک نماییم. باید این همه بندهایی که به پای روح پاک و بی آلایش مان پیچیده ایم بر کنیم. امروز مکه و منی یادآور ذبح عظیم حضرت ابراهیم است. او که در امتحان سخت و سنگین محبت و دوستی به خداوند مهربان از پاره تن خود گذشت تا خلیل ا... گشت. خاطره اسماعیل ذبیح است که شولای بندگی بر دوش به قربانگاه گام نهاد و جز رضایت و تسلیم خداوند مهربان هیچ چیز دیگری در دلش راه نیافت. حکایت ابراهیم و اسماعیل نه یک خاطره بلکه یک کتاب از آموزه هاست که می تواند الگوی تربیتی والایی را پیش روی جهانیان قرار دهد. این ندای رحمانی بانگ توحید و یکتاپرستی است که انسان را از اعماق برزخ دلبستگی های بزرگ و کوچک دنیا به سوی تنها معشوق حقیقی عالم هستی فرا می خواند. در منای قرب یاران جان اگر قربان کنند جز به تیغ مهر او در پیش او بسمل (1) مباش (سنایی غزنوی) عید قربان با عبادت و نمازش ذکر و دعایش و ذبیحه و احسانش و ... برای تذکر است و یادآوری این که مفهوم بندگی و تسلیم جانان گشتن در هیاهوی زندگی را گم نکنیم. مکه و منی قربانگاه عاشقان است. همان نقطه عالم که در آنجا پدر توحید به فرزندان آدم آموخت دل بستن به هر چیز غیر از عشق خداوند بوی شرک و کفر دارد و بالاترین مرحله اخلاص شامل حال کسانی است که عزیزترین ثمره زندگی خویش را ابراهیم وار به بارگاه با عظمت رب العالمین تحفه کنند. ذبح منا کنیم ما تا ببریم از او لقاء نیست برای عاشقان بهتر از این تجارتی فیض کاشانی عید اضحی فرصتی است برای شنیدن آوای ملکوتی و زیبای حیات بخش ایمان تا در بیابان پست تاریک و بی انتهای غفلت و معصیت راه را گم کرده نباشیم. تلنگری است برای آنهایی که از حلقه مقربان الهی جا مانده اند و در برهوت ناهموار دنیا خیمه اقامت زده اند و از بهشت موعود الهی دور افتاده اند. روز عطا و بخشش و این قطرات رحمت اوست که به صورت اشک همچون مروارید زیبایی بر صورت بندگانش جاری می شود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1) بسمل یعنی حیوانی که ذبح شده باشد. زیرا قبل از ذبح حیوان حلال گوشت، بسم الله گفته می شود.