بزرگنمایی:

 ما سایه ی ملائکه روی زمین نیستیم
آدم شده ایم جور دگر زندگی کنیم

سبدی از لبخند در دست گرفته ام و در دست دیگر،یک طَبَق از شمع های روشن؛در شهر می چرخم و به همگان نور و لبخند تعارف می کنم...

اما اغلب با آدمک های بلورآجینی مواجه می شوم که چون تندیس هایی سنگی، لبخند را پس می زنند و شمع را نیز برنمی تابند!

 براستی چه عاملی سبب شده ملت ما دچار این حجم از ناامیدی فراگیر شود؟!

برخی از مردم  گویی خوش دارند تا ابد به خواب خرگوشی خودشان ادامه دهند!

باید گفت فساد سیستماتیک و دامنگیر حاکم بر کشور، سبب شده مردم خودخواسته افیون بی مسولیتی و ناآگاهی را هر روز به رگ های خود تزریق کنند.

با خود می گویند:

«خودم سالم هستم ، فرزندم سالم است،گورِ پدر هر آنکه مُرد!»

«من آب شرب دارم،مصرف می کنم، سفره های آب زیرزمینی را بی خیال...»

اینکه مسولین خوزستان و کهکیلویه  در مهار آتش خائیز با هم هماهنگ نبودند و امور را مرتب بهم پاس کاری می کنند، چیز عجیبی نیست. رفتار مسئولین آیینه رفتار ماست.

مشکل اساسی فرهنگ ماست که دچار واگرد شده...

تا زمانی که هر فرد ایرانی خودش را در قبال قطره قطره ی آب و ذره ذره ی خاک میهنش مسؤل نداند،وضع به همین منوال خواهد بود.

برخی با تذکر و هشدار فرامی گیرند و رفتار درست را پیشه می کنند، اما برخی را نیاز است با تهدید و جریمه آموخت.

برای مثال ضروری به نظر می رسد کشاورزانی را که علی رغم تذکرات مکرر،اقدام به آتش زدن بقایای محصولات خود می کنند؛

با گزینه هایی چون قطع اشتراک آب یا نظایر آن جریمه کرد، تا هرساله شاهد وارد شدن خسارات فراوان حاصل از این سهل انگاری نباشیم.

نهایتا،ما باید بیاموزیم که مسؤل رفتارمان هستیم.

از رها کردن زباله در طبیعت

،رعایت نکردن قوانین راهنمایی رانندگی،

مصرف نادرست منابع طبیعی، و نزاع های بیخردانه باهم...

تا سکوت تلخ و توجیه ناپذیرمان در مقابل جور.

مسؤلیت تک تک رفتار ریز و درشتمان و در پی آن، آنچه بر سرمان می آید، بعهده ی خود ماست�

زی تیر نگه کرد و پر خویش بدان دید

گفتا ز که نالیم که ازماست که بر ماست

باید خود بیاموزیم و به فرزندانمان نیز بیاموزانیم.

ما در قبال خود و محیط پیرامونمان مسؤلیم.

ما سایه ی ملائکه روی زمین نیستیم

آدم شدیم جور دگر زندگی کنیم!

#نجمه نادکی پور

99/3/13

🍁خبرگزاری صبح ملت🍁