بزرگنمایی:
هیس !! جناب مدیر نباید زیر سئوال برود
در دوران تحصیل استادی داشتم که از همان روزهای اولیه یادگیری زبان خارجه مطلبی را گوشزد می کرد که فکر کنم آویزه گوش همگان باشد . ایشان فرمایش می کرد هنگام یادگیری یک کلمه از همان ابتدا تلفظ و معنی درست و کامل آنرا یاد بگیرید ، چرا که اگر این کار را نکنید سه برابر باید انرژی ، وقت و هزینه بابت اشتباهتان پرداخت کنید.
اول اینکه وقت، انرژی و هزینه کرده اید که تلفظ و معنی اشتباه را آموخته اید ، دوم اینکه وقت ، انرژی و هزینه باید صرف کنید که تلفظ و معنی درست را بیاموزید و سوم وقت و انرژی و هزینه ای که باید صرف یادگیری کلمه ای جدید می شود را مجددا صرف جبران اشتباه اولتان کرده اید.
حال حکایت آشنای روزگار ما است!!!
شخصی بواسطه هر چیزی بجز لیاقت و کارآیی به سمتی گمارده می شود، ایشان به عنوان مدیر دستوری می دهد ، از آنجائی که جناب مدیر نباید زیر سئوال برود وی با هیچ کارشناسی مشورت نمی کند.
با صرف وقت و انرژی و هزینه دستور جناب مدیر اجرا می شود. بدتر این که در این میان عده ای بادمجان دور قاب چین هم دانسته و ندانسته با صحه گذاشتن بر این اقدام باعث خودشیفتگی جناب مدیر هم می شوند و اگر هم دلسوخته ای آگاه پیدا شود که تذکری بدهد چنان مورد عتاب و غضب قرار می گیرد که برای قطع نشدن قوت لایموت خود مجبور است لب فرو بندد.
پس از چندین دهه از انجام عملیاتی شدن تعبیه پیاده رویی فلزی بر پل باستانی دزفول ، با قدمتی 1700 ساله و پس از پرداخت هزینه های بسیار مستقیم و غیر مستقیم بالاخره اراده بر آن قرارگرفت که این پیاده رو فلزی که ضمن آسیب به بدنه ی پل ، وجه تاریخی آن را نیز زیر سوال برده بود برداشته شود و در این مورد اصلاحاتی ما صورت بگیرد!!! که البته جای تشکر از دست اندرکاران وجای امیدواری دارد .
اما فکرش را بکنید باز مجددا روز از نو ، روزی از نو !!! وقت ، هزینه و انرژی دو چندان باید صرف شود تا شاید بتوان اشتباه اول را درست کرد، البته اگر خدای ناکرده منجر به خطا اندر خطا نشود!!!
نمی دانم ما تا کی می خواهیم تاوان آزمایش و خطا را بدهیم ؟!. تا کی می خواهیم بدون سپردن کار به کاردان و انجام کار کارشناسیِ درست از اتلاف وقت و هزینه جلوگیری کنیم؟ !!! کی می خواهیم متوجه شویم که سالها ست در دنیای مدرن امروزه چنان همه چیز تخصصی و فوق تخصصی شده است که برای انجام ریزترین کارها ، تخصص خاصی مورد نیاز است؟. کی می خواهیم دست از آزمون و خطا برداریم و از علم روز و تجارب دیگران استفاده کنیم؟!
بنده حداقل به عنوان یک شهروند شاهد انجام پروژه های این چنینی در دزفول بوده ام، عملیاتی کردن پروژه هایی که اشتباه محض بوده اند . که امیدوارم بزودی و با کار دقیق کارشناسی کار مفیدی درباره آنها انجام شود.
اول همین طرح تعریض پیاده روهای پل قدیم در گذشته بوده و دوم پروژه احداث هتل قصر روناش در ساحل رودخانه دز که از طرح های اجرای چند دهه ی گذشته است . که خود دردی است که باید جداگانه و در فرصتی دیگر به آن پرداخت!!!
بیاد داشته باشیم که ما قرار است حافظ میراث گذشتگان خود باشیم . تجربه ثابت کرده است تنها راه حفاظت از اماکن و آثار باستانی بهره برداری کاربردی از آنها است و در این راستا آنچه که در دنیا مرسوم است استفاده از آن ها در صنعت گردشگری است.
به عنوان پیشنهاد ، چقدر خوب می شد اکنون که با بسته شدن پل قدیم کسب کار کسبه خیابان منتظری ، از حد فاصل میدان مثلث تا پل ، بسیار متزلزل شده است، مرمت پل در قالب طرحی جامع همراه ورودی و مغازه ها با نقوش آجری و حد الامکان مسقف کردن آن. حمایت و هدایت کسبه به تغییر کاربری مغازها به سمت مشاغلی که همسو با گردشگری باشد ، مانند انواع صنایع دستی (که خود باعث احیای این صنایع و اشتغالزایی می شود مانند خراطی ، ورشوسازی ، نمدمالی ، کلاه مالی ، جولری یا همان بافنده های سنتی ، سفال گری و ...) ، سفره خانه سنتی ، کلوچه پزی ، شیرینی پزی سنتی و ..در دستور کار قرار گیرد .
بهرحال امیدوارم با همدلی و همراهی دلسوزانه مردم و مسئولین ، روز بروز شاهد شکوفایی و پیشرفت شهر عزیزمان دزفول مقاوم و قهرمان باشیم . ان شاا...
بقلم : سعید رادفر / مدرس و مترجم زبان فرانسه
سه شنبه 6 خرداد99