هفته گذشته، رییس جمهور روحانی مسافر هرمزگان بود؛ استانی که با معروف ترین بندر خود، دروازه صادرات و واردات در ایران است.  یکی از مهمترین پروژه هایی که در این سفر به بهره برداری رسید، فاز سوم پالایشگاه ستاره خلیج فارس بود. مگاپروژه ای که ایران را از واردات نفت بی نیاز و در عین حال به یک صادرکننده «پایدار» این مصحول استراتژیک تبدیل می کند.
حسن روحانی، نه نیاز به معرفی دارد و نه منتقدان بعضا بی انصاف، می توانند توانایی ها و سواد سیاسی اقتصادی حقوقی او را با چند تخریب کودکانه زیر سوال ببرند.
دکتر روحانی، رییس جمهوری رو به آینده است و تمام کسانی که او را از نزدیک میشناسند ، گواهی می دهند که او هیچگاه واقعیت و حقیقت را فدای مصلحت اندیشی نمی کند. برای دولت تحت رهبری او، «ساختن آینده»، اولویت نخست است.
در سفر استانی اخیر، رییس جمهور روحانی از منظر عدم تامین معیشت روزانه مردم مورد انتقاد قرار گرفت. داستان افتتاح پروژه هایی که برای مردم ، آب و نان نمی شود، مطرح شد!
این انتقاد شاید از نظر دسته کوچکی از عوام مورد تشویق قرار گیرد اما آنهایی که قلب شان برای آینده ایران می تپد، نیک می دانند که پروژه های افتتاح شده و استارت خورده در جایی مثل هرمزگان چگونه می تواند در آینده ای نزدیک، زیرساخت های کشور را برای فرزندان سرزمین پارس، تضمین کند.
رییس جمهور روحانی خوشبختانه ، رویکردی تولیدگرا به مسایل کشور دارد و‌ هرگز آینده کشور و زیرساخت های اقتصادی امنیتی را قربانی مصرف گرایی امروز کشور، نمی کند.
از این حیث ایشان را باید رییس جمهوری دانا دانست که با اولویت بندی هوشمندانه اسیر نگاه های سطحی و «پخش پول» تحت عناوینی چون «مهروزی» و «یارانه» نمی شود.
در یکی از جلسات سفر استانی اخیر، روحانی خطاب به مسئولی گفت من می توانم 68 میلیون دلار هزینه زیر دریایی فاتح یا چندین میلیون یورو هزینه ساخت فاز سوم پالایشگاه ستاره خلیج فارس را صرف خرید گوشت یا دیگر مایحتاج های روزانه مردم کنم اما من هرگز به مردم کشورم خیانت نمی کنم. امنیت و آینده این مردم برای من مهم تر از هر چیزی است.
این همان دیدگاه تولیدگرایی بجای مصرف گرایی است که در تمام طول تاریخ توسط اقتصاددانان بزرگ، تعریف و تمجید شده است. زنده باد تدبیر، زنده باد تولیدگرایی.