بزرگنمایی:

به دلیل وجود پست‌های گوناگون و انواع مختلف اختیارات در سازمان صف و ستاد، ایجاد تعارض میان کارکنان صف و ستاد تقریباً اجتناب‌ناپذیر است. البته وجود تعارض جزئی به دلیل اختلاف در دیدگاه‌ها طبیعی است، اما گاهی تعارض در بین بخشی از کارکنان صف و ستاد، موجب مختل شدن کل سازمان می‌شود. دلایل فراوانی برای ایجاد تعارض وجود دارد؛ روابط انسانی ضعیف، هم‌پوشانی اختیارات و مسئولیّت‌ها و استفاده‌ی نادرست مدیریت ارشد از کارکنان ستادی، همگی دلایل اصلی ایجاد احساس رنجش میان کارکنان صف و ستاد هستند. گاهی این رنجش موجب می‌شود تا افراد در واحدهای گوناگون، دید محدودی نسبت به سازمان داشته باشند و کلیّت سازمان را در نظر نگیرند.
خوشبختانه روش‌های فراوانی برای به حداقل رساندن این تعارض وجود دارد. یکی از این روش‌ها ادغام کردن کارکنان صف و ستاد و تشکیل یک تیم کاری است. موفّقیت این تیم کاری به این مسئله بستگی دارد که آیا اعضای هر گروه می‌توانند در تلاش برای افزایش بهره‌وری و عملکرد با یکدیگر همکاری کنند یا خیر. راه‌حل دیگر، حصول اطمینان از ارائه‌ی تعریفی واضح و روشن از حوزه‌های مسئولیّت و اختیارات کارکنان صف و ستاد است. با ارائه‌ی تعریفی روشن از اختیارها و مسئولیّت‌ها، هر گروه درک بهتری از نقش خود در سازمان خواهد داشت. روش سوم برای به حداقل رساندن این تعارض، پاسخگو و مسئول کردن کارکنان صف و ستاد نسبت به نتایج فعّالیّت‌هایی است که انجام می‌دهند. به‌بیان‌دیگر، کارکنان صف نباید مسئولیّت کامل عملکرد ضعیفی را بر عهده بگیرند که درنتیجه‌ی مشاوره‌های کارکنان ستاد بوده است.
در سازمان صف و ستاد، جریان مستقیم اختیارات موجود در سازمان صف، با واحدهای ستادی که پشتیبانی و توصیه‌های لازم را به آن‌ها ارائه می‌دهند، ترکیب می‌شود. وجود سلسله‌مراتب مشخّص، یک ویژگی ثابت و پایدار در میان ساختارهای سازمانی صف و ستاد است. ممکن است که مشکل تعارض به وجود بیاید، ولی در سازمان‌هایی که مسئولیّت‌هایشان را به‌روشنی، مشخّص و تعریف کرده‌اند، این تعارض به حداقل می‌رسد.


برگرفته از کتاب اصول سرپرستی (متینه مقدم - سیدفخرالدین طاهرزاده موسویان )