بزرگنمایی:
نام و نام خانوادگی: سیما امیدیان
سال تولد: 1344
محل تولد: دزفول
محل اقامت: دزفول
مدرک تحصیلی: لیسانس
شغل: بازنشسته فرهنگی
تاریخ شروع شعر: 1363
نام اساتیدی که پیش آنها شاعری را تمرین کرده است: ذاکر صالحی، حسین بهرنگ، آقای افتخاری و آقای عروه
قالبی که در آن شعر می سراید: کلاسیک، شعر نو
موضوع شعرها: عاشقانه، مذهبی، اجتماعی
زبان یا لهجه ای که شاعر تا کنون با آن شعر سروده است: زبان فارسی، گویش دزفولی
جوایزی که شاعر تا کنون به دست آورده است: جوایزی در سطح شهرستان دزفول از طرف آموزش و پرورش، جایزه بهداشت و شعر محلی سال 1397
زمینه ی تحقیقاتی و مطالعاتی شاعر: شعر و شعر شناسی
زمینه تخصصی شاعر بجز شعر: داستان نویسی، گویندگی (دکلمه متن و شعر)
نام کتابهایی که تا کنون چاپ کرده است: کتاب حوزه مشق
نمونه ای از اشعار:
1) به رنگ آسمان تو
روشنم کردی بدستِ چلچراغِ عاشقی
من به رنگِ آسمانِ تو همیشه آبیم
گر نباشی در کنارِ رودِ احساسم کمی
چون کویری خشک می نالم ازاین بی آبیم
گوشِ جانم بِسترِ نجوای آهنگِ توشد
قصه های دلنشینت را به جان باید خرید
درشگفتم پس چرا چشمان من باردگر
جزتویی درروزگارِتلخ خودهرگزندید؟
توشدی دشتی پرازگلهای یاس و رازقی
عطرتو آرامش است ومرهمی ازجنس نور
درکنارت مهربانی همچو موجی سرزده
میزند برساحلِ دل، تا نباشد سوت وکور
ازدحامِ سایه های غم مرا فرسوده کرد
آمدی تا کم کنی این شعله های درد را
با دو دستانت که معنای نوازش می دهند
نقش کردی بردلم هربارنام مردرا
2) رود دز
بی تو می لارُم کُتی نا نی که نی
حسِّ حالی هم که اصلآ نی که نی
شووِیا دورِت شُلوق هی هَر کِتَه
سی نِشِسَّن پیشِ تو جا نی که نی
رود دز! می هردلی جا وَندِیَه
لِف٘ تونی ایلا و اولا نی که نی
ری سَفیدی جونِ مو عاجزمباد !
ارزشِ چی جُزتو بالا نی که نی
سَر٘ کَنیسِه ایی دِلُم نومِ تونَه
بیرَقی اِلا تو برپا نی که نی
قدرتَه دونیم خداوند شاهده
هم طِرازِت مینی شهرا نی که نی
طَعمِشَه عسّل اَ طعمِت مِزَّه کورد
او شِرینِت تا کجاها نی که نی
هی میایَه سازِ اووازَه اَزِت
لِف لَفووات، مینِ دنیا نی که نی
رودِ دز!سایَت سَرِ دس٘فیل مَنا
پی وجودِت شهر، تِینا نی که نی
اَر نَبینِیم ریتَه جونی نَم٘مَنَه
حسِّ حالی هم که اصلآ نی که نی