بزرگنمایی:
این نام در اغلب گزارشهای نویسندگان عرب و همچنین بر روی سکه های ساسانی به خط پهلوی و با علامت اختصاری گندی-ش-پ بمعنی گندی شاپور آمده است و همین دال بر اصالت و تاریخی بودن این نام است. ضمن اینکه گویش دزفولی نیز مشتق از فارسی میانه است و متون مانوی نگاشته شده در جندی شاپور نیز به فارسی میانه نگاشته شده اند.
آغاز سخن اینکه هنگام خواندن آثار پاتس باید محتاط بود زیرا وی سابقه قلم فروشی به اعراب ایران ستیز حوزه خلیج فارس را در کارنامه دارد و قبلا" بخاطر تحریف نام خلیج فارس هم از مردم ایران پوزش خواسته است. درنتیجه، ابراز نظر وی درباره نامهای جغرافیایی ایران را باید با احتیاط بیشتری مطالعه کرد نه اینکه این مطالب را جهت تحریف تاریخ به کار بست. ضمن اینکه پاتس در فقره فوق سخن از احتمال کرده است نه قطعیت و بابت این احتمال هیچ سند باستانشناختی ارائه ننموده است. وی فقط از طریق یک تشابه مبادرت به چنین استنتاج بی اساسی نموده است. توضیح اینکه پاتس می داند که در شرق ایران باستان شهری به نام گنک دز یا گند دز وجود داشته که در شاهنامه بصورت گنگ دژ آمده است. و از آنجا که صورت یونانی gondeisos را نیز پیش رو داشته است. بنابراین فقط از روی تشابه این دو واژه با بخش اول واژه گند-ی-شاپور gund-i-šāpūr مبادرت به چنین استنتاج غیرعلمی ای نموده است. در حالی که بحث مورد نظر پاتس در بخش دوم واژه های یونانی و پارسی مستتر است. ضمن اینکه واژه گند در نامهای جغرافیایی اقصی نقاط ایران وجود داشته و دارد و نمی شود بر اساس آن در این فقره بجایی رسید. به علاوه، گند دز اساطیری ایران باستان در شرق ایران باستان بوده است و نه در خوزستان و موقعیت سکونتگاه gundeisos نیز بطور دقیق مشخص نیست. همچنین، اگر زبانشناسی بخواهد چنین استنتاجاتی انجام دهد باید با ذکر مثال درباره تحولات آوایی رخ داده در واژه پارسی گند-دز بهنگام تبدیل به صورت یونانی توضیح دهد. اگر توضیح ندهد استنتاجش غیرعلمی است. وانگهی برخلاف ترجمه اشتباه عباس ظهیری پاتس از عبارت جندی سوس استفاده ننموده و اینها از جعلیات خود عباس ظهیری است که دوست دارد همانند تجزیه طلبها نام شوش را بصورت سوس جعل کند زیرا هنوز نمی داند که خط عربی در مراحل اولیه تکوین اش فاقد نقطه بوده و نویسندگان، بسیاری از نامهای شین دار شهرهای ایرانی را با حرف سین نوشته اند. برای نمونه شوش، شاپور خاست، بیشاپور و گندی شاپور را بصورت سوس، سابورخاست، بیسابور و جندی سابور می نوشته اند. و اما درباره ادعای عباس ظهیری مبنی بر جعلی بودن نام گندی شاپور باید گفت که این نام در اغلب گزارشهای نویسندگان عرب و همچنین بر روی سکه های ساسانی به خط پهلوی و با علامت اختصاری گندی-ش-پ بمعنی گندی شاپور آمده است و همین دال بر اصالت و تاریخی بودن این نام است. ضمن اینکه امروزه گویش مردمان اطراف سایت جندی شاپور دزفولی و لری است که با زبان فارسی میانه ی متون مانوی نگاشته شده در جندی شاپور همریشه است. حتی می توان گفت که گویشهای دزفولی و لری از زبان فارسی میانه مشتق شده اند که این خود نشانگر تداوم و اصالت فرهنگی و زبانی در حوزه سایت جندی شاپور است.
منصور بزرگمهر - اختصاصی صبح ملت نیوز