اجباری شدن نام خانوادگی رهاوردِ تصویب قانونی مدنی
اجتماعی - علمی وفناوری
بزرگنمایی:
انتخاب نام خانوادگی از انقلاب مشروطه در میان قشر روشنفکر جامعه رواج یافت اما قانون حذف القاب در 1304 به تصویب مجلس شورای ملی رسید و پس از آن افراد ملزم شدند برای خود نام خانوادگی مناسب انتخاب کنند و سرانجام با تصویب قانون مدنی، انتخاب این مهم برای همه اتباع ایران اجباری شد.
به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ بیش از 80 درصد از رجال، شاهزادگان، روحانیان، تاجران و کارمندان اداری در دوره قاجار لقب داشتند تا آنجا که برخی از آنان در طول زندگی خود به 2 یا چند لقب دست می یافتند. در واقع این دوره از لحاظ القاب توصیفی، شخصی و دیوانی را می توان به سه دوره کلی تقسیم کرد. دوره رونق القاب در زمان فتحعلی شاه، دوره تورم القاب در دوره ناصرالدین شاه و دوره انحطاط و پایان یافتن نهاد القاب در اواخر دوره حکومت.
در این دوره دارا بودن لقب برای افراد از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود به طوری که فهرست القاب در چهلمین سال سلطنت ناصرالدین شاه، ساخت و ترکیب القاب دیوانی دوره قاجار را نشان می دهد. در این فهرست 618 لقب آمده است. 218 لقب نوعیه شغلی و 400 لقب توصیفی شخصی. همچنین بیش از 40 مضاف الیه و حدود 130 مضاف در این القاب به کار رفته است. براساس یک برآورد حدود 250 کلمه مناسب برای مضاف القاب وجود داشته که با 40 مضاف‌الیه حدود 10 هزار لقب قابل ساختن بود. (1) اما در آستانه مشروطیت و در جریان آن از بسیاری القاب و الفاظی که برای لقب های جدید ابداع می شد، انتقادهایی به عمل می آمد و شاعران به طعنه در مورد آنها شعر می گفتند و نشریه هایی از جمله روزنامه حبل المتین به انتقاد از این رویه پرداختند با این همه القاب و عناوین همچنان اهمیت خود را حفظ کردند اما در اواخر دوره قاجار انتقادات مطبوعات و حساسیت مردم نسبت به زیاد شدن القاب سبب شد که در 1304 خورشیدی، نمایندگان دوره پنجم مجلس شورای ملی قانون لغو القاب را به تصویب برسانند و تمام القاب و درجه های بالای نظامی و کشوری حذف شود.
پنجشنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۲:۳۳:۵۲
منبع: ایرنا