بزرگنمایی:
چکیده :
شهر دزفول با جمعیت بیش از 230 هزار نفر ، سی امین شهر پرجمعیت ایران است ، از لحاظ توپوگرافی دزفول به سه ناحیه کوهستانی ، کوهپایه ای و جلگه ای تقسیم می شود . مهمترین رودخانه دزفول رود دز است که دارای آب شیرین و گوارا می باشد ، این رود و شعبات آن بعلاوه زمین حاصل خیز باعث رونق کشاورزی در دزفول شده است ، باغات مرکبات دزفول مخصوصا پرتقال آن در ایران شناخته شده است .
حیات جانوری دزفول متنوع و در قسمت سردشت آن که کوهستانی است حیوانات بسیار از جمله گوزن ، گراز ، گرگ ، شغال ، روباه ، خرگوش و ... یافت می شود .
در دزفول 8500 هکتار جنگل وجود دارد ، و در قسمت معدن می توان به معدنهای سنگ گچ ، شن و ماسه و خاک رس شهرستان دزفول اشاره کرد .
مقدمه :
دزفول شهری باستانی در شمال خوزستان با مناطق دیدنی بسیار ، مناطق تفریحی و آب و هوایی بسیار معتدل در زمستان که اگر آنچنان که باید در ایران شناخته شده باشد بیش از آنچه اکنون است میزبان بازدید کنندگان خواهد بود ، اما متاسفانه قرار نداشتن بر راه اصلی ورودی به خوزستان که از اندیمشک به شوش می رود و بی لطفی تحصیل کردگانش که در پستهای مهم کشور ایران و حتی بیرون از ایران آنچنان که باید نماینده شهر خود نیستند و در سایه قرار گرفتن این شهر بخاطر مرکزیت اهواز و موقعیت خاص آبادان که تبلیغات زیادی پیرامون آنها وجود دارد و مسائل دیگری که متاسفانه چنان است که من بعنوان یک دزفولی از بازگویی آنها شرمگین می شوم و جای سخن در این مقال را ندارد همه و همه دست به دست هم داده است تا دزفول کمرنگ تر از آنچه باید در ذهن ایران نقش ببندد ، آنچه از دست ما بر می آید دعا در رفع مشکلات و نمایان شدن توانهای به القوه دزفول و به الفعل شدن این توانهاست در جهت پرتوان شدن ایران عزیز به واسطه داشتهای سرزمین خود ، انشاالله .
موقعیت جغرافیایی دزفول :
رشته کوه عظیم زاگرس از شمال غربی تا جنوب شرقی بطول 1400 کیلومتر و عرض حدود 100 تا 300 کیلومتر و مساحت حدود 000332 کیلومتر مربع کشیده شده است . این رشته کوه دارای سه قسمت شمالی، جنوبی و مرکزی میباشد . قسمت مرکزی آن استان های خوزستان، چهارمحال و بختیاری و کهکیلویه و بویراحمد را در بر میگیرد .
در قسمت خوزستان و در شمالیترین منطقه آن شهرستان دزفول در 32 درجه و24دقیقه عرض شمالی و48درجه و24دقیقه طول شرقی گرینویچ قرار گرفته ، ارتفاع متوسط دزفول از سطح دریا 143متر می باشد .
البته دزفول مرکز شهرستان دزفول ارتفاعی حدود 120 متر از سطح دریا دارا می باشد و در شمال استان خوزستان و در قسمت جلگه ای آن با مساحتی به اندازه 4762 کیلومتر مربع واقع شده است
آشنایی با شهرستان دزفول :
دزفول یکی از شهرهای استان خوزستان است شهر دزفول در 721کیلومتری تهران و در فاصله 160 کیلومتری شمال اهواز قرار دارد از شمال به شهر ستانهای اندیمشک و الیگودرز (استان لرستان) ، از خاور به بخشهای لالی از شهرستان (مسجد سلیمان) و گتوند (از شهرستان شوشتر) و از جنوب و باختر به شهرستان شوش محدود می گردد .
تقسیمات کشوری : شهرستان دزفول از دو بخش مرکزی و سردشت تشکیل گردیده است . در این شهرستان تنها منطقه شهری دزفول است که بعنوان مرکز شهرستان دزفول محسوب میگردد . شهرستان دزفول دارای 5 شهر به نامهای دزفول ، صفی آباد ، دزآب ، میانرود و سردشت می باشد نیز 11 دهستان و 717 آبادی دارد . از دهستانهای این شهرستان می توان به شمس آباد ، بنوار ، قبله ای ، شمعون ، شهی ، سردشت ، لیوس و میانکوه اشاره کرد . ضمناً تعداد 6 شهرک جدید که بیش از 2000 نفر جمعیت دارند ، در شهرستان (بخصوص بخش مرکزی) ایجاد گردیده است .
بنابر نتایج سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران، جمعیت شهر دزفول در سال 1385، برابر با 228٬507 نفر بوده است . این شهر سی اُمین شهر پر جمعیت ایران است و در جدول جمعیت شهرهای ایران پس از ملارد و پیش از بروجرد قرار گرفته است . لازم به ذکر است که نژاد مردم آن آریایی ، دین آنها اسلام و مذهبشان تشیع است .
توپوگرافی شهرستان دزفول :
زمین های این شهرستان از لحاظ توپوگرافی به سه دسته ناحیه کوهستانی ، ناحیه کوهپایه ای ، ناحیه جلگه ای تقسیم می شوند . که ناحیه کوهستانی آن شامل نواحی شمال و شمال شرقی و ناحیه جلگه ای در ابتدای دشت وسیع و حاصل خیز خوزستان و ناحیه کوهپایه ای حد فاصل ناحیه کوهستانی و کوهپایه ای می باشند که به ترتیب به شرح آنها می پردازیم
ناحیه ی کوهستانی شهرستان دزفول شامل نواحی شمال و شمال شرقی آن است . این ناحیه در منطقه ی جنوبی در امتداد رشته کوههای زاگرس واقع شده است و دارای کوههای مرتفع و دره های عمیق است . میزان ارتفاع این ناحیه بین 700 تا 3600 متر از سطح دریای آزاد است .
ناحیه کوهستانی شامل کوههایی بسیار مرتفع و تپه هایی نسبتاً مرتفع با قلل تیز و بعضاً مدور متشکل از سنگ های آهکی و ماسه ای و کنگلومرا، تپه های کم ارتفاع با قلل مدور متشکل از مارن های قرمز و خاکستری و گچ و سیلتی با لایه های موازی، تپه های نسبتاً مرتفع جنگلی عموماً با قلل پستی و بلندی و ناهواری است و در لابه لای تپه ها و دره ها، اراضی نسبتاً همواری موجود است که برای زراعت دیم مورد استفاده قرار می گیرد .
پوشش خاکی مناطق کوهستانی شامل مناطق بدون پوشش خاکی و یا خاکهای بسیار کم عمق سنگ ریزه دار همراه با بیرون زدگیهای سنگی نسبتاً زیاد می باشد .
پوشش گیاهی این منطقه شامل خاکهای بدون پوشش گیاهی، پوشش گیاهی کم، گیاهان علفی یک ساله و در بعضی قسمت ها بقایای درختان جنگلی با پراکندگی زیاد، درختان بلوط و بادام وحشی و پوشش مرتعی متوسط و در دامنه ها دیم کاری می باشد .
اراضی ناحیه ی کوهستانی دارایی قابلیت های کم تا متوسط برای چراگاه ها و در بعضی از مناطق مناسب برای جنگل کاری می باشد . ناحیه کوهستانی مشرف بر حوزه آبریز دریاچه سد دز است . این منطقه از نظر آبخیز بایستی تحت حفاظت قرار گیرد . ناحیه کوهستانی دارای میزان بارندگی سالیانه 800 الی 900 میلیمتر است و برخی از قله های آن در فصل زمستان با ریزش برف همراه است . رود خانه های جاری در این منطقه عبارتند از: رودخانه ی دز و رودخانه ی سرکول .
مساحت ناحیه کوهستانی شهرستان دزفول در حدود 1450 کیلومتر مربع می باشد . ساکنین منطقه ی کوهستانی شهرستان دزفول را عشایر و ایلات بختیاری تشکیل می دهند روستاهای واقع شده در این منطقه بسیار محدود و با جمعیت های اندک است و اغلب فاقد امکانات خدماتی و تأسیسات زیر بنایی هستند . راه دسترسی به این مناطق کوهستانی فقط راههای مالرو است که عمدتاً به مسیر راه آهن منتهی می گردد . مناطق کوهستانی آن احمد فداله و دره کاید میباشند .
ناحیه کوهپایه ای شهرستان دزفول شامل اراضی حدفاصل ناحیه کوهستانی و ناحیه جلگه ای است . این ناحیه از نظر فاصله حدود 20 کیلومتری شمال شرقی شهر دزفول شروع می شود مساحت ناحیه ی کوهپایه ای حدود 1850 کیلومتر مربع می باشد .
خاک های ناحیه ی کوهپایه ای شامل خاکهای بسیار کم عمقِ سنگریزه دار و بدون زدگی های سنگی زیاد و خاکهای کم عمق حاشیه عمیق سنگریزه دار با بافت متوسط تا سنگین، خاکهای کم عمق تا نیمه عمیق سنگ ریزه دار با بافت سنگین می باشد .
نوع پوشش گیاهی مناطق کوهپایه ای شامل مناطق بدون پوشش گیاهی، درختچه ها با پراکندگی زیاد، پوشش کم تا متوسط گیاهان علفی یک ساله، درختچه های کنار با پراکندگی زیاد، چراگاه فصلی، در بعضی قسمت ها دیم کاری، پوشش جنگلی بلوط و کُلخُنگ با تراکم متوسط و پوشش مرتعی متوسط می باشد . شیب اراضی این منطقه تند و فرسایش خاک آن زیاد است . اراضی آن دارای قابلیت کم تا متوسط برای چراگاه و در بعضی قسمت ها دارای قابلیت زیاد برای جنگل است .
ناحیه ی کوهپایه ای به دلیل نوع خاک، میزان شیبها و پوشش گیاهی بایستی از نظر آبخیز داری تحت کنترل قرار گیرد . نقاط جمعیتی ناحیه ی کوهپایه ای شامل روستا های پراکنده با جمعیت های اندک است . مهچنین عشایر کوچنده نیز قشلاق خود را در این منطقه سپری می کنند .
بزرگترین نقطه ی جمعیتی ناحیه ی کوهپایه ای، سردشت است که مرکز بخش به همین نام می باشد . این نقطه در سال 1370 دارای 1230 نفر جمعیت بوده است، راههای دسترسی به این منطقه شامل جاده آسفالته دزفول به سردشت، راهای جیب رو و مالرو می باشد . و راه آهن تهران خرمشهر از غرب منطقه کوهپایه ای دزفول عبور می کند . مناطق نیمه کوهستانی این شهرستان عبارتند از: منطقه سردشت و شهیون
ناحیه جلگه ای ، این ناحیه در ابتدای دشت وسیع و حاصلخیز خوزستان است . این ناحیه در حدود 1400متر مربع مساحت دارد و فلاتها و تراسهای فوقانی ، دشتهای دامنه ای و دشتهای رسوبی را شامل می شود . بر روی برخی از سنگریزه های این منطقه مواد آهکی و در بعضی دیگر مواد مارنی شکل گرفته است .
پوشش نباتی این منطقه به صورت متوسط بوده و شامل چراگاههای فصلی ، دیمکاری ، گیاهان علفی یکساله ، زراعتهای آبی یکساله و چند ساله و درختکاری در برخی قسمتها می باشد . شیب اراضی ناحیه جلگه ای نهایتا 5درصد است . و شیب های جانبی گاهی به حدود 7درصد می رسد . خاک این قسمت قابلیت های خوبی جهت زراعتهای آبی یکساله می باشد .
شبکه آبها و سدهای شهرستان دزفول :
مهمترین رودخانه دزفول رود دز است که از کوههای لرستان ( بروجرد و الیگودرز ) سرچشمه گرفته ، در شمال شهر دزفول از نواحی کوهستانی خارج و پس از عبور از باختر شهر دزفول بسمت خاور متمایل گردیده و در نزدیکی بند قیر به رودخانه کارون میریزد . از شعبات اصلی رود دز رودخانه بختیاری و سزار است این رودخانه دارای آب دایمی بوده و رژیم آبی آن برفی و بارانی است . مقدار شوری این آب کم و از بهترین آبهای این کشور است . این رودخانه مهمترین منبع آب مصرفی ، کشاورزی ، صنعتی و خانگی است بر روی این رودخانه و در حاشیه کوه تنگوان (واقع در 25 کیلومتری شمال شرقی دزفول ) سدی بهمین نام بنا گردیده است این سد با ظرفیت 3/3 میلیارد متر مکعب آب ، نیاز فعالیتهای کشاورزی به آب را مرتفع نموده ، نیروگاه آن با تولید 520 مگاوات برق ، نیاز عمده منطقه را تأمین نموده و تنظیم فرکانس کل شبکه برق کشور را به عهده دارد . ( شبکه آبیاری دز با ایجاد کانالهای آبرسانی نقش مهمی در اقتصاد منطقه بخصوص تهیه پروژه های کشاورزی و صنعتی شهرستان دزفول ایفا نموده است) . علاوه بر آن سد کرخه در غرب منطقه دزفول و سد تنظیمی و سدی انحرافی بر روی دز در شمال و جنوب غربی دزفول در کنترل سیلابهای منطقه و آبیاری اراضی کشاورزی نقش بسزایی دارند .
اما منطقه دزفول بوسیله سه رود دز ، سرخرود ، عجیرب و شعبات آنها مشروب میشود و بخش اعظم آبیاری اراضی این منطقه و مناطق همجوار آن توسط این رودخانهها تأمین میشود .
همانطور که می دانیم گسترش سازند های شور کننده در مناطق مختلف سبب آلودگی آب ها شده و امکان استفاده از آن را سلب نموده است . اما در منطقه اندیمشک و دزفول کیفیت شیمیایی آب های زیر زمینی مناسب بوده و برای شرب و زراعت بسیار مطلوب است بهمین خاطر آب آشامیدنی شهر دزفول از 11 حلقه چاه ژرف تامین میگردد که از لحاظ کیفیت بسیار مرغوب بوده ودر حین پمپاژ کلریزه هم میشود .
کوههای شهرستان دزفول :
کوه کینو به ارتفاع 3513 متر در مطقه دره کاید مشرف به دریاچه کوهستانی تِمی
کوه کینه زا به ارتفاع 2920 متر در منطقه احمد فداله
کوه سالِن به ارتفاع 2650 متر
لنگر کوه به ارتفاع 2450 متر
کوههای هفت تنان به ارتفاع 2000 متر
کوه کیماس به ارتفاع 1900 متر
کوههای کرناس به ارتفاع 1730 متر
کوه سگریون به ارتفاع 1650 متر در منطقه شهیون
کوه سه ترون به ارتفاع 1600 متر در منطقه سردشت
کوه دژ ممدلی خان به ارتفاع 1550 متر
لازم به ذکر است که دیوارههای عظیم هفتتنان و لنگر کوه و دیوارههای قلعه شاداب و دژ ممدلی خان مناسبترین محل ها برای دیواره نوردی و سنگ نوردی حرفهای است که تاکنون ناشناخته ماندهاند .
مراکز دیدنی و تفریحی دزفول :
تنوع ساختاری شهرستان دزفول جاذبههای بسیار زیادی خلق کرده است . این جاذبهها عبارتند از : کوهها ، آبشارها ، قلعهها ، درهها ، اشکفتها ، غارها ، دریاچهها ، جنگلهای طبیعی و رودخانه که به گوشه هایی از آن اشاره می کنیم .
آبشار شوی
آبشار بسیار دیدنی، جالب و تماشایی شوی در ارتفاع 850 متری از سطح دریا، با ارتفاع 85 متر و عرض 70 متر یکی از کم نظیرترین آبشارها در ایران و خاورمیانه میباشد . این آبشار در غربیترین نقطه سالِن کوه قرار دارد . یکی از خصوصیات این آبشار ارتباط آن با سفرههای آب زیرزمینی است .
دریاچه تمی
دریاچه کوهستانی تِمی به ابعاد 5/2*7/2 کیلومتر در ارتفاع 2150 متری از سطح دریا، یکی دیگر از دیدنیها و جاذبههای این شهرستان میباشد .
دریاچه سد دز
دریاچه سد دز بطول 65 کیلومتر و عرض متوسط 15 کیلومتر و عمق متوسط 200 متر یکی از بزرگترین دریاچههای منطقه میباشد که برای انواع ورزشهای آبی چون قایق رانی، اسکی آبی، غواصی و سایر ورزشهای طبیعی بسیار مناسب میباشد .
دریاچه سد علی کله
دریاچه سد علی کله با طول 15 کیلومتر و عرض متوسط 3 کیلومتر و عمق متوسط 30-20 متر برای انواع ورزشهای آبی مناسب میباشد .
دریاچه کبود یا سیاهچال
دریاچههای کبود یا چال کبود یا سیاهچالها در دامنه جنوبی سالن کوه، یکی از شگفتیهای منطقه میباشند که به نظر میرسد با توجه به بیضی شکل و قیفی بودن آن و قطر حدود 140 متر و سایر مشخصات به احتمال قوی محل برخورد شهاب سنگ باشد .
غارهای منطقه
غارهای آهکی منطقه سردشت، غار حَف مار و غار بالای آبشار شوی از دیدنی های دیگر این منطقه می باشند .
دره ها و کول ها
درههای طویل و عمیق توبیرون، کول خرسون، کول قره احمد و کول شیرین آب از جاذبه های دیگر این شهرستان دزفول می باشند . طول این دره ها بالغ بر 35 تا 40 کیلومتر با دیوارههای بسیار رفیع حدود 250-200 متر بوده و با انبوه درختان انگور، انجیر وحشی، برگ های شاووشان، آبشارها و آب چکان ها جلوه بسیار زیبایی به این دره ها داده است که چشم هر بیننده ای را محو تماشای خود می سازد .
قلعه شاداب
قلعه شاداب با ارتفاع بالای 900 متر از سطح دریا، برج و بارو و محل دیده بان ها، پل دیواره ای، درب ورودی بر یک ستون استوانه ای تو خالی، غارهای محل زندگی اقوام گذشته، آب انبار و آسیاب های بادی از دیدنی های بی نظیر در منطقه می باشد که تاکنون ارزش باستانی بودن آن مشخص نگردیده و بدلیل غریب بودن آن جزء آثار فرهنگی محسوب نشده است . بنابر نظر کارشناسان این قلعه به مراتب با ارزش تر از قلعه الموت قزوین میباشد . این قلعه غیر قابل نفوذ بوده و فقط یک راه ورود دارد .
قلعه دز
قلعه دز بر بام کوه دژ ممدلی خان با آثار باستانی از قبیل صفحه هایی با آجرفرش های 40*40 سانتیمتری یکی دیگر از دیدنی های منطقه می باشد .
دره کاید و منطقه احمد فداله
دره کاید و منطقه احمد فداله با تنوع آب و هوایی، فراوانی چشمه ها و رودخانه ها و کوه ها، دره ها و جنگل های طبیعی، بهشتی پنهان در استان خوزستان می باشد .
آثار باستانی دزفول :
مهمترین آثار قدیمی و باستانی در سطح شهرستان دزفول عبارتند از:
پل قدیمی دزفول متعلق به عهد شاپور اول ساسانی (242 ) (با 14 دهانه اصلی و 12 دهانه فرعی) که تاکنون بارها مورد مرمت قرار گرفته است .
مسجد جامع دزفول که در اوایل دوران اسلامی ساخته شده ودر قرون هفتم ودوازدهم هجری توسعه ومرمت یافته است . این بنا بی شباهت به معماری دوران ساسانی نیست .
بقعه سید سلطان علی (سید روبند)که با ارتفاع 10 متر از سطح زمین در کنار رود خانه دز وزمان امیر تیمور ساخته شده . در عهد شاه عباس اول صفوی تعمیر گردید و آخرین مرمت آن مربوط به سال 1368 می باشد .
بقعه حضرت حزقیل(پدر حضرت دانیال نبی)ویکی از پیامبران خدا متعلق به600 سال قبل از میلاد مسیح واقع در شهردزفول .
بقعه محمد بن جعفر . واقع در جنوب غربی دزفول متعلق به دوران صفویه .
بقعه شاهرکن الدین تیموری واقع در شهر دزفول . متعلق به دوران تیموری .
بارگاه شاه ابوالقاسم و مقبره یعقوب لیث صفاری واقع در جاده دزفول وشوشتر .
تپه چغامیش (CHOGHAMISH) واقع در 25 کیلو متری جنوب شرقی دزفول که شامل یک تپه بزرگ وچندین تپه کوچک مربوط به شش هزار سال پیش میباشد . در این منطقه آثار فراوانی از تمدن پیش از تاریخ یعنی حدود2 الی 3 هزار سال قبل از میلاد مسیح کشف شده است .
معبد عیلامی چغازنبیل درروی تبه بزرگی واقع در ساحل رود خانه دز (چهل کیلو متری جنوب شهر دزفول )که در سال1250 قبل از میلاد مسیح توسط! نتاش گال پادشاه عیلامی ساخته شده است . این بنا از خشت خام ساخته شده . روکشی از آجر دارد و ارتفاع آن25 متر میباشد که در اصل 50 متر بوده است . جالب ترین شیی که در حفریات چغازنبیل بدست آمده . مجسمه گاو لعابداری است که دارای کتیبه ای بخط عیلامی در روی گرده آن میباشد .
از دیگر آثار دیدنی می توان به :
- بافت زیبای معماری سنتی و بناهای قدیمی شهر
- آسیابهای دزفول
- بقعه سبز قبا
- بازار قدیم شهر
- مسجد لب خندق
- خانه تیز نو (ساختمان اداره میراث فرهنگی دزفول)
زمین شناسی دزفول :
پیدایش ناهمواری های شمال خوزستان مربوط به دوران سنووزوییک و قسمتهای شمالی و شرقی طی تحولات کوهزایی در دوره ترشیاری به صورت مجموعه ای چین خورده در آمده و شامل تاقدیس ها و ناودیسها یی است که به موازات دیگر چین خوردگیها ی زاگرس کشیده شده اند . جنس سنگهای این چین حوردگیها از نوع مارون ، آهک ، ماسه ، گچ ، نمک است و رسوبات مناطق هموار از تخریب این چین خوردگیها به وجود آمده اند . در نواحی شمالی محل ورود رودخانه دز به دشت شوشتر که مخروط افکنه بزرگی تشکیل یافته ، جنس بیشتر ریگ و قلوه سنگ و شن و ماسه است . ضخامت آبرفت در دشتها به علت وضع متفاوت چین خوردگی و زمین ساخت و سازنده های زمین شناسی ازدحام مختلفی را نشان می دهد . در اکثر دره های ناودیسی رشته کوههای زاگرس ، به علت گسترش سازنده های اواخر دوران سوم و یا کنگلومرای بختیاری ( مربوط به دوران نوزیستی ) ضخامت آبرفت کم و گاهی در دشتها این طبقات به صورت تپه ماهوری نمود پیدا کرده اند . حداکثر ضخامت 200متر ولی بیشتر دشتها کمتر از 100متر ضخامت آبرفتی دارند.
نامگذاری وپیشینه تاریخی :
براساس کتاب شهرهای ایران نوشته ایرج افشار دزفول شهری است که قدمت تاریخی آن به چندین هزار سال پیش میرسد . به همین خاطر شهر دزفول از قدیمی ترین شهر های استان خوزستان به شمار می رود . بنا بر برخی مدارک در گذشته شهری در محل کنونی دزفول با نام آوان قرار داشته که پایتخت نخستین تمدن گسترده عیلامیان بوده است . این منطقه قصر روناش نیز نامیده میشده است و نیز شواهدی از وجود شهری تاریخی بنامهای اندامشک یا اندامیش که در میان اعراب به اندلمشک موسوم بوده حکایت می کند که توسط اردشیر بابکان پادشاه ساسانی بنا گردیده است و اندیمشک (صالح آباد سابق) از این نام مشتق شدهاست لازم به ذکر است بقایای شهر اندامشک در چند کیلومتری دزفول در مسیر شهرستان اندیمشک کنونی به دست آمده است . در برخی منابع نیز چنین آمده که پل قدیمی دزفول که در دوران شاپور اول ساسانی بر روی رود خانه دز احداث گردیده بود . راه ارتباطی میان دو شهر باستانی جندی شاپور و شوش بشمار می رفته است . در کنار این پل یک دژ (قلعه) مستحکم جهت حراست از آن ایجاد شده بود وبهمین جهت این محل را «دژپل» می گفتند . بعد از ویرانی شهرهای جندیشاپور و شوش در قرن پنجم هجری نسبت میدهند که به تدریج اهالی این دو شهر در اثر عدم تأمین مالی و جانی به دزفول که از موقعیتی مناسب برخودار بوده مهاجرت کرده ، در جوار دژ و قلعه آن سکنی گزیده ، موجب توسعه و رونق هر چه بیشتر دزفول گردیدند . واژه دزفول معرب واژه پهلوی دژ پل یا دژپوهل ( پل در زبان پهلوی پوهل بوده است ) می باشد به گفته حمدالله مستوفی در معجم البلدان نام دزفول عربی شده واژه «دژپل» است که خود متشکل از دو واژه «دژ» و «پل» میباشد . دزفول در گویش محلی به نامهای دسویل (desvil) ، دِزفیل (dezfil)، دِسپیل (despil) و دِسفیل (desfil) نیز خوانده میشود در طول تاریخ بعد از اسلام شهردزفول گاهی آباد وگاهی ویران گردید اما پیشرفت واقعی آ ن بعنوان یک شهر ، بعد از ایجاد سد دز بوجود آمد . بهر ترتیب اکنون دزفول در دنیا به شهر آجر معروف می باشد و دارای زیباترین نگارههای آجری می باشد که این خود گواه معماری غنی این شهر در گذشته می باشد . زبان مردم دزفول لهجه ای از فارسی است که از بقایای زبان خوزی بجا مانده است و در دزفول و شوشتر با اندکی اختلاف به این لهجه تکلم می شود . آب و هوای شهرستان دزفول : شهرستان دزفول دارای آب و هوای معتدل است ولی هوای این شهرستان به طور کلی گرم است و جزمناطق گرمسیر کشور می باشد . این شهرستان دارای زمستان های خشک و تابستان های گرم می باشد . گرم ترین و سردترین ماههای سال به ترتیب تیر و دی می باشد . بررسی یک دوره آماری آب و هوایی نشان دهنده آن است که حداقل درجه حرارت شهرستان دزفول 2/19درجه و حداکثر آن 6/45درجه سانتیگراد می باشد . وزش باد غالبا در فصول پاییز ، بهار ، تابستان از ناحیه جنوب غربی به طرف شمال شرقی و در فصول زمستان از طرف جنوب شرقی به سمت شمال غربی می باشد . همچنین حداکثر میزان بارندگی سالیانه در این شهر 6/372 میلی متر می باشد . حداکثر بارش باران در ماههای آذر و دی و فروردین می باشد . عوامل موثر در آب و هوای این شهرستان عبارتند از ارتفاع ، موقعیت جغرافیایی و جریان های هوایی است . نام محلی بادهایی که در دزفول می وزد : باد سام : این باد در تابستان می وزد و بسیار گرم است باد سوز : این باد در تابستان در بیابانهای خوزستان مخصوصا پیرامون دزفول و شوش و هفت تپه جریان دارد . باد گرما بر سرما آور : این باد در ماههای مهر ، آبان و آذر در شهرهای دزفول ، شوش و هفت تپه جریان دارد . باد سرما بر گرما آور : در ماههای اسفند و فروردین در نواحی شوش و حومه جریان دارد . به طور کلی باد غالبا در فصول پاییز ، بهار و تابستان از ناحیه جنوب غربی به طرف شمال شرقی و در فصول زمستان از طرف جنوب شرقی به سمت شمال غربی می باشد . گرمترین و سردترین ماههای سال در این شهر به ترتیب تیر و دی است . حداقل درجه حرارت این شهر 2/19 و حداکثر 6/45 درجه سانتیگراد است . متوسط رطوبت در زمستان بین 35 تا 60 درصد و در تابستان بین 15 تا 30 درصد است . حداکثر متوسط رطوبت در شهرستان دزفول برابر 95 و حداقل آن 14 درصد در سالهای گذشته بوده . همچنین حداکثر میزان بارندگی سالیانه در شهرستان دزفول 6/372 میلی متر می باشد و حداکثر بارش باران در ماههای آذر و دی و فروردین است حیات جانوری: الف ) پرندگان : پرندگان این شهرستان را می توان به دو دسته بومی و مها جر تقسیم کرد . از پرندگان بومی می توان به کبک دوراج ، تیهو ، دیدمک ، کاکولی ، کیلو تالابی ، میوه خور ، اردک مرمری ، گنجشک رودخانه ای، بلبل خرما ، کشیم کوچک ، دم جنبانک ، قمری ، فاخته ، یا کریم ( کوکو )، کبوتر چاهی ، چکاوک و . . . را نام برد . از پرندگان مهاجر می توان به مرغا بی ،غاز ، آنقوت ، تنجه قرقاز ، درنا ، هد هد ، پرستو ، اردک ، سرسفید ، اکراسی آفریقا یی اشاره کرد . از پرندگان شکاری نیز می توان به سارگیه ، کور کور ، سنقز ،عقاب ، شاهین کوهی رانام برد ب ) پستانداران : از مهمترین پستانداران این منطقه می توان به سگ آبی ، گوزن ایرانی ، خوک وحشی ( گراز ) ، گربه جنگلی ، خرگوش ، گرگ ، شغال ، روباه ، تشی ، سگ ، موش خانگی ، و . . . را نام برد . از همه مهمتر گوزن زرد در تمام دنیا به صورت اصیل و دستکاری نشده در منطقه حفاظت شده دز وجود دارد . جانوران خشک زی این منطقه عبارتند از : خزندگان شامل : مار ها (مارهای غیر سمی شامل : مار کرمی ،مار پلنگی ، مار گور خری ، مار قیطان ، مار نیمه سمی از جمله طلح مار، یله مار و مار های سمی نظیر مار کبری ، مار جعفری و گرزه مار است) ، سوسمار ، لاک پشت که از مهمترین آنها لاک پشت خزری ، لاک نرم می باشد در سطح استان سه زیستگاه حفاظت شده وجود دارد که دو زیستگاه در شهر ستان دزفول وجود دارد که عبارتند از منطقه حفاظت شده دز : منطقه دز این منطقه از 20 کیلو متری جنوب شرقی دزفول از شهرک انقلاب ( قلعه عبد شاه ) شروع و تا روستای علوان امتداد دارد بعد از روستای علوان منطقه پناهگاه دز شروع می گردد وتا روستای حاجات امتداد می یابد . از درختان و درختچه های این منطقه می توان به سریم ، گز تمشک و کهور و . . . اشاره کرد . از آبزیان این منطقه می توان از ماهی های صبور ، شلج، شیربت ، شبوط ، ذسرخه ، حمری و . . . را اشاره کرد . منطقه حفاظت شده کرخه : این منطقه در دو طرف رودخانه کرخه و در جهت شمال به جنوب غربی اندیمشک وجود دارد اقتصاد دزفول : اساس اقتصاد شهرستان دزفول بر کشاورزی ، دامداری و صنایع کار خانه ای استوار کردیده است . کشاورزی که در رده بالایی از تولید قرارگرفته ، شغل اصلی اهالی دزفول بشمار میرود . وجود رود خانه های مهمی از قبیل دز وکرخه ودشت حاصلخیز دزفول باعث گردیده که انواع مختلف تولیدات کشاورزی از قبیل گندم ، جو ، برنج ، نباتات علوفه ای پنبه ، تره بار ، چغندر قند و نیشکر و باغداری شامل مرکبات مختلف بخصوص پرتقال و نارنج در این ناحیه بدست می آید . نوع کشت غالباً آبی است وروش کشت به دو صورت مکانیزه ونیمه مکانیزه انجام میشود . علاوه بر این ، دو مرکز کشت و صنعت مدرن وبرزگ در حوالی دزفول ودو مرکز تحقیقات کشاورزی در سطح این شهر ستان مشغول فعالیت میباشد . دامداری نیز در شهرستان دزفول بسیار فعال بوده وشامل پرورش گوسفند، گاو، گاومیش ، شتر و انواع طیور بومی میباشد . همچنین دامداریهای صنعتی به تعداد بیش از ده واحد در نقاط مختلف این شهرستان دایر گردیده که شامل تعدادی واحد گاوداریهای شیری و چند واحد پروار بندی میگردد . این دامداریها بصورت های مدرن و با امکانات خوب اداره میشود صنایع کارخانه ای دزفول بسیار متنوع بوده وشامل کارخانجات ، گچ پاکتی ، ماسه شویی، موزائیک سازی، آجر سفال ، لوازم ساختمانی ، قیرسازی ، بافندگی ، و فریزسازی ، بستنی سازی ، دفترسازی ، تولیدتیرچه وبلوک سیمانی ، کولرسازی تهیه وتولید منبع های فلزی ، اطاق یازی کامیون و وانت ، ساخت ادوات کشاورزی ، سنگبری ، آهک پزی ، کمپوت سازی تولید ماکارونی ، آرد سازی بسته بندی چای ، تهیه دانه طیور ، تولید گاز اکسژن ، پلاستیک سازی وتولید شکر . اقلام صادراتی دزفول متنوع هستند و مهمترین آنها عبارتند از: گندم ، جو، تره بار ، مرکبات ، گل و گیاه ، شکر، پوست ، پشم ، فرآورده های لبنی و بعضی از تولیدات صنعتی . صنایع دستی دزفول : در زمینه صنایع دستی این شهر می توان به صنایعی همچون نساجی (بافندگی ) ، نخ ریسی ، رنگرزی ، نمد مالی ، سفالگری ، فراورده های چرم و پوست سنگ تراشی ، محصولات فلزی ، خراطی ، کاشی سازی ، فرآوردههای چوبی، گیوه دوزی، سبدبافی ، نازک کاری چوب از قبیل قلیان ، زیرقلیان ، شمعدان ، چوب لباسی نمکدان و زیرسیگاری از جمله صنایع دستی مردم شهرستان دزفول به شمار میآید . شهرستان دزفول کارگاههای ورشوسازی نیز دایر است و در آنها وسایلچای خوری و سینی و منقل تهیه میشود . قلمزنی روی طلا و نقره و زرگری نیز در این شهرستان رواج دارد. راههای دزفول : مجموع راههای موجود در سطح شهرستان دزفول 1614 کیلومتر است که 228 کیلومتر آن راه اصلی بوده ، 1197 کیلومتر راه فرعی و 189 کیلومتر هم راه روستایی دارد . شهر دزفول مستقیماً در مسیر جادههای اصلی نبوده و از طریق اندیمشک به جادههای شمالی و غربی کشور مربوط میشود ، این شهر عمدهترین امکان ارتباط فعلی شهرهای شوشتر و مسجدسلیمان با شبکه راههای اصلی کشور میباشد . دزفول مستقیماً با شوش و از آنجـا با سایــر نقاط جنـوبیتر استــان از جمله اهواز ( مرکز استان ) در ارتباط است . راههای ورودی به دزفول عبارتند از : بزرگراه دزفول – اندیمشک به درازای ده کیلومتر راه آسفالته اصلی دزفول – شوشتر به درازای 67 کیلومتر مسیر آسفالته دزفول – لالی به درازای 85 کیلومتر پوشش گیاهی : مساحت جنگلهای طبیعی در شهرستان دزفول در حدود 8500هکتار است . توزیع جغرافیایی جنگلها و مراتع مشجر عمدتا در بخش کوهستانی سردشت است که عمده درختان تشکیل دهنده آن بلوط ایرانی ، بادام ، کیکم ، پسته یا پسته وحشی ، انجیر وحشی و عناب است . ولی در منطقه جلگه ای این شهرستان زمین پوشیده از علف و گیاهان متنوع و گلهای رنگارنگ می باشد . به علت آب و هوای منطقه گیاهان گرمسیریکه عمدتا درختانی نظیر نخل ، کنار ، خرما ، بید، آکالیپتوس ، ابریشم هندی ، شیشه شور و انواع مرکبات است در منطقه رشد می کند ، اراضی حاصلخیز حدود 45 درصد زمین های این شهرستان را تشکیل می دهد زیر کشت انواع محصولات است . در بیشه زار ها گز ، خش ، گیاهان پده ، جاز ، کوهورک دیده می شود که از میان این درختان کنار به وفور حتی در میان شهرو منازل مسکونی دیده می شود و میان مردم از تقدس خاصی بر خوردار است وهمچنین پوشش گیاهی جهت چرای دام در حد ضعیف موجود می باشد . کشاورزی دزفول : وجود دو رودخانه دز و کرخه در این شهرستان سبب شده که این شهرستان دارای زمین های حاصلخیز خوبی باشد در زمینه کشاورزی این شهرستان یکی از قطب های مهم کشاورزی استان محسوب می شود . از مهمترین محصولات کشاورزی این منطقه می توان به گندم ، سیفی جات ، حبوبات ، برنج ، خرما ، مرکبات ، ذرت ، چغندر ، نیشکرو شلتوک ، باقلا و لوبیا اشاره کرد . امروزه انواع گلهای رز از جمله رزهای سیاه که در دنیا بی نظیر است در دزفول پرورش داده می شود . و از گیاهانی که کار برد دارویی و صنعتی دارند بومادران ، درمنه و گون کتیرا در نواحی شمال خاوری شهرستان کشت می شود . کانیها و معادن دزفول : از معادنی که در این شهرستان وجود دارند می توان به معدن سنگ آهک ، سنگ گچ ، شن وماسه و خاک رس اشاره کرد . | |
معادن شن وماسه شهرستان دزفول غالباً در مسیر های زیر قرار دارد .
- معدن مسیر رود خانه در واقع در جنوب شهر دزفول
- معدن گلال کهنک واقع در 21 کیلو متری جنوب خاوری دزفول
- معدن مسیر رود کرخه واقع در 22 کیلو متری باختر دزفول
- معادن سنگ گچ نمک روستای ایسپره (واقع در 5 کیلو متر سر دشت)
- معادن متروک سنگ سیلیس دار(واقع در خاور پل کهنک) 22 کیلومتری جنوب خاوری
فهرست منابع :
سایتهای :
http://dezfulonline.com پایگاه اطلاع رسانی انجمن دوستدار دزفول....................
http://www.jsu.ac.irتاریخچه....................................................................
http://dezpol.persianblog.ir دز پل...........................................................
http://dez-r.blogfa.com.................................................... دزفول مرجع
http://www.mydez.comدزفول من........................................................
http://www.deznn.ir.................................................. شبکه خبری دزفول
http://www.dezfulpic.com شهر خمون دزفول...............................................
http://www.dezavan.com موسسه فرهنگی دزفول شناسی..............................
http://fa.wikipedia.org ویکی پدیا..............................................................
گردآوری کننده: علیرضا رشنو