آشنایی با بزرگان علم و ادب دزفول
ابوتراب جلی شاعر و طنز پرداز برجسته
جمعه 9 ارديبهشت 1401 - 12:11:26
پایگاه خبری صبح ملت
|
|
در سال 1287 شمسی در شهر *دزفول* متولد شد، هر چند که خودش سال تولدش را 1298 ذکر کردهاست. جلی در خانوادهای اهل ادب و فرهنگ با پدری شاعر و صاحب کتاب و اهل منبر رشد یافت. کودکی ذوق بیحدّ جلی در سرودن شعر از همان کودکی متجلّی شده و اوّلین قصیدهٔ خود را در 9 سالگی سرود. «جلی» خود در این باره میگوید: «... خانهای که ما در خوزستان داشتیم، کتابخانهای داشت پر از کتابهای ادبی و دیوان شعرا و کار من هم مطالعهٔ اینها بود، بنابراین تأثیرپذیریام از همانجا شروع شد. از همان موقع من شعر میگفتم، شعرهایم هم واقعاً قابل خواندن بود و مردم تشویقم میکردند و این تشویقها بیشتر سبب میشد که من شعر بگویم. خیلی شعرها گفتم که از بین رفتند… ولی تکّهپارههایی از آنها یادم میآید ولی من واقعاً حتّی قبل از 9 سالگی شعر میگفتم، شعرهایم هم از اشعار امروز من کمتر نیستند، چون یک قصیدهای ساخته بودم در 10–9 سالگی و الآن که فکر میکنم نمیتوانم آنطور بگویم.»
فعالیتها «ابوتراب جلی» از سال 1318 با روزنامه عراق که در اراک امروزی منتشر میشد آغاز به همکاری کرد و با قصیدهٔ «راهآهن» که در سال 1319 سرود به شهرتی همهگیر دست یافت. وقتی در سال 1323 ساکن تهران شد، هدفش فقط همکاری با مطبوعات و فعّالیّتهای فرهنگی بود. از این رو پس از انتشار روزنامه «چلنگر» با مدیریت محمّدعلی افراشته همکاری خود را با آن نشریه آغاز کرد. «جلی» در طی همکاری خود با چلنگر مثنوی معروف «کتاب ابراهیم (ع)» و «موسی (ع)» را سرود که یکی از شاهکارهای طنز فارسی است. او با نشریه توفیق نیز همکاری داشت و در آنجا اشعار و مطالب طنز چاپ میکرد و تا آخرین شمارهٔ توفیق (1350) این همکاری ادامه داشت. او در توفیق علاوه بر نام اصلی خود با امضاهای مستعاری مانند: خفی، رنجبر، خوشهچین، مجید کامروا، جلیل، ندا، شرر، فلانی، بازیگوش، مزاحم و … آثار خود را منتشر میکرد. «جلی» در هفتهنامه توفیق سال 1349 سرودن مثنوی «کتاب علی (ع)» را که جنبه فکاهی نداشته و بیشترش ذکر وقایع است، آغاز کرد ابوتراب جلی در سال 1330، خود به انتشار نشریهای طنز به نام «شبچراغ» پرداخت، امّا بنا به نوشتۀ پژوهشی بهمن زبردست در شمارۀ 125 فصلنامۀ نگاه نو ظاهراً حدود 20 شماره بیشتر از آن را به چاپ نرساند. «جلی» غیر از نشریات چلنگر و توفیق با نشریه «ماه» نیز همکاری داشت و پس از تعطیلی «شبچراغ» به نشریه «ماه» رفت. جلی بعد از انقلاب اسلامی نیز فعالیتهای قلمی خود را ادامه داد. مدتها با اسم مستعار «ونداد» مقالاتش را در روزنامهها به چاپ میرساند و پس از آن نیز اشعار و مقالات طنز خود را در روزنامه «نهیب آزادی» چاپ میکرد. طنزهای منتشر شده در این دوران، بعدها در دو کتاب با عنوان «خروس بیمحل» و «دوالپا» انتشار یافت. در آبان ماه 1369 که اوّلین شماره هفتهنامه طنز گلآقا با مدیریت کیومرث صابری فومنی منتشر شد، از همان ابتدا ابوتراب جلی همکاری خود را با گلآقا آغاز کرد و اشعارش با امضاهای مستعار «مزاحم»، «فلانی»، «جلیل» و … در هفتهنامه و داستان کوتاه طنزش در ماهنامه گلآقا به چاپ رسانده میشد.
مرگ «ابوتراب جلی» از استادان شعر فارسی با بیش از هفتاد سال فعالیت فرهنگی و طنزنویسی مستمر، در 14 خرداد 1377 و در آستانه ورود به 80 سالگی در تهران دار فانی را وداع گفت و در بهشت زهرای تهران در آرامگاه شماره 953 به خاک سپرده شد./انتهای پیام
منبع :سایت برگی ازتقویم تاریخ معروف به سایت دل نگاران
یادآوری این نکته اینجا ضروری است که خانم زهرا خلفی استاد دانشگاه و نویسنده محترم اهل دزفول در کتاب ارزشمندی که در رابطه با این شاعر و طنز پرداز برجسته بنام "شرنگ شیرین" تالیف نموده اند، قسمت هایی از اشعار به چاپ رسیده ابوتراب جلی را درمجلات هفتگی توفیق وگل آقا و..... نیز گردآوری و در کتاب شان آورده اند.
http://dezfoolnews.ir/fa/News/95193/ابوتراب-جلی-شاعر-و-طنز-پرداز-برجسته
|