چاپ

معرفی جاذبه های گردشگری دزفول🎬🎤

قسمت3

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
با سلام و درود خدمت شما همراهان همیشگی رادیو صبح ملت

ضمن آرزوی تندرستی و تبریک سال نو،
من لیلا حجازی با همراهی همکارم خانم سوفیا حاجی پور توجه شما را به سومین قسمت از برنامه ی معرفی جاذبه های گردشگری دزفول جلب می کنم .

لیوس: روستای سنگی

لیوس، روستایی از توابع بخش شهیون شهرستان دزفول در استان خوزستان است. این روستا از شمال غربی به کوه لنگر و از غرب به دره کول محدود می‌شود و دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است.

نام لیوس برگرفته از بخشی از نام یک سردار رومی است. در کنار آن نیز روستایی به نام روستای سزار وجود دارد.

روستای لیوس در سال 1387 به عنوان یکی از روستاهای گردشگری استان خوزستان دارای شناسنامه شده است .

على رغم گذشت سالیان زیاد از عمر این روستاى تاریخى، در بافت کهن آن، هنوز نحوه معیشت، فرهنگ و سنن، گویش، آداب و رسوم و برپایى مراسم مختلف به شیوه کاملاً سنتى است.

آب و هوای معتدل کوهستانی روستای لیوس باعث شده تا بیشتر ایام سال غیر از تابستان، آب و هوایی خوش در آن جریان داشته باشد بهترین فصل برای دیدن و گشت و گذار در این روستا بهار، پاییز و زمستان است.

برای دسترسی به لیوس باید از شمال شهرستان دزفول وارد مسیر شهیون شوید. از تعدادی روستا عبور می کنید. بعد از روستاهای صالح آباد، روستای لیوس قرار گرفته است.

غیر از درختان انار میتوانید شاهد درختان کنار، انجیر، بادام کوهی و بابونه نیز باشید که در چشم اندازی بسیار زیبا و مشرف به افق قرار گرفته‌اند .
این منطقه از حیات وحشی متنوعی نیز برخوردار است و دارای حیواناتی مانند گراز، قرقاول، بزکوهی، میش، قوچ، روباه، گرگ، شغال، خرگوش و آهوست ‌.

اما نکته جالب و حیرت انگیز این روستا در طراحی و سبک معماری خانه‌های آن است که سعی شده تا از تمامی بخش‌های مختلف ساختمان به صورت بهینه استفاده شود.
به عنوان مثال در گذشته از ستون‌های هر خانه به عنوان انبار گندم استفاده میشد. درب و پنجره خانه‌ها را به صورت چوبی می‌ساختند تا اهالی روستا بتوانند از نور خورشید نهایت استفاده را ببرند.

برای ساخت و ساز خانه‌ها از سنگ استفاده می شود و این دلیلی است که روستای لیوس را به عنوان روستای سنگی دزفول نیز می‌شناسند.
این روستا از قدمت بالایی برخوردار است. به همین دلیل آثار تاریخی همانند بقایای آسیاب‌های بادی دوره ساسانی را میتوان در آن مشاهده کرد. خانه‌های روستایی در این منطقه مشاهده می کنید که قدمتی معادل 700 سال دارد که این را می توان از کتیبه سردر برخی ابنیه مانند خانه حیدر عباسی دریافت.

جاذبه اصلی این روستا همین خانه های سنگی هستند که در کنار طبیعت بکر روستا و در میان انبوه باغ های میوه قرار گرفته اند.

کوچه های روستا تماماً سنگی هستند.
شغل اصلی مردمان این دیار دامداری بوده و بسیار مهمانوازند .
شغل برخی از آنها سبد بافی و لچک بافی، قالی بافی و چوقا بافی است. بهترین چوقا در ایل بختیاری متعلق به چوقای لیوس است که هنوز قدمت آن مشخص نشده است.

زنان و دختران این روستا حصیر و سیاه چادر نیز می بافند و به دلیل وفور باغ های انار در این روستا، ترشی انار نیز یکی از سوغاتی های اینجاست .
از جمله ی دیگر سوغاتی ها میتوان به روغن حیوانی و کشک و دوغ اشاره کرد .

کوه های اطراف روستا محل بسیار مناسبی برای کوهنوردی و حتی صخره نوری هستند.

آرامگاه سید ولی الدین یکی از بناهای تاریخی این روستا است که جنبه مذهبی نیز دارد.
دهل و سرنا از سازهایی هستند که در این روستا در هنگام مراسم و اجرای موسیقی استفاده می شوند. موسیقی رایج در این روستا، موسیقی بختیاری است.

این روستا از جاذبه‌های طبیعی و گردشگری بسیار خوبی برخوردار است .

این برنامه کاری بود از گروه رسانه ای صبح ملت نیوز

اوقات خوشی برای شما آرزو می کنیم .