این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: من این کتاب را 2 سال پیش از این آماده انتشار کرده بودم که اکنون با فاصله شش سال از «چنین نیست» منتشر می‌کنم.

او توضیح داد: کتاب پیشین‌ام را به شیوه ناشر ـ مؤلف چاپ کرده بودم، اما «گودال» را به «نشر هشت» واگذار کردم که با همراهی شجاع گل‌ملایری، مسئول محترم این انتشارات، چاپ شد.

خالدیان تصریح کرد: متأسفانه «گودال» در مرحله دریافت مجوز در مواردی دچار ممیزی شد که من دلیلش را متوجه نشدم. این مساله برای من ناراحت‌کننده بود چراکه نویسنده در چنین مواردی با خود فکر می‌کند دقیقا چه اشتباهی مرتکب شده است. با این حال پیکره اصلی کتاب من همچنان همانی است که به من اجازه می‌دهد از انتشار آن پشیمان نباشم.

این شاعر افزود:  با وجود این، برخلاف روزهایی که «چنین نیست» را منتشر کردم، احساس شادمانی نمی‌کنم. «گودال» در روزهایی منتشر می‌شود که یک بیماری همه‌گیر، رخوت مأیوس‌کننده‌ای در جهان ایجاد کرده است. بدون این ‌که دچار وهم باشم، معتقدم که «گودال» رویکردی تجربی از سوی من بود که با آن می‌خواستم آنچه از جهان دریافت کرده‌ام به جهان بازپس دهم.

وی ادامه داد: حالا هم فکر می‌کنم که در این روزهای تلخ، که اخبار بد، نویسنده و مخاطب را احاطه کرده است نوشتن و خواندن، دلداری‌دهنده و آرامش‌بخش خواهد بود؛ امکانی برای گریختن از پریشان‌گویی‌های فضای مجازی و لمس کلمات. 

شاعر «گودال» گفت: واقعیت این است که من بارها در طی مراحلی که می‌خواستم «گودال» را منتشر کنم به‌ دلایل متفاوتی این کار را متوقف می‌کردم. حتی یک‌ بار با خود گفتم که فرض کن چنین کتابی را ننوشته‌ای و آن‌ را از یاد ببر اما در آخرین روزها دوست شاعر و نقاش‌ام عبدالصمد آبروشن پیگیرانه من را پذیراند که دنبال کتابم را بگیرم، پس حالا و به ‌این‌ ترتیب از او سپاسگزاری می‌کنم.

خالدیان اظهار کرد: همچنین می‌خواهم از حافظ موسوی که سال 1396 در مصاحبه‌ای با ایسنا مجموعه‌ شعر «چنین نیست» را در کنار چند مجموعه ‌شعر دیگر به مخاطبان معرفی و با گفته‌هایشان من را به ادامه نوشتن ترغیب کردند سپاسگزاری کنم. می‌خواهم بگویم که هنرمند به ‌تنهایی دچار تردید است.

او توضیح داد: حرفم به‌ این معنا نیست که نویسنده به ‌تنهایی نمی‌تواند بنویسد، می‌خواهم بگویم نه ‌تنها هنرمند بلکه انسان مایل به این است که نادیده گرفته نشود. مرگ هنرمند بیش از همه‌ چیز شبیه به مرگ در اثر یک بیماری همه‌گیر است. هراس از دوری گزیدن یا نادیده گرفته شدن. وقتی ما یک فیلم را از آرشیو یا یک کتاب را از کتابخانه بیرون می‌آوریم، آن گاه فیلم‌ساز یا نویسنده‌ای را احیا کرده‌ایم؛ درست به ‌مثابه این ‌که مارادونا همیشه زنده است، چون داستان او و گل‌های حساسش را به‌ یاد می‌آوریم. تختی نیز به ‌همین‌شکل.

وی گفت: مجموعه شعر «گودال» قطع رقعی دارد و در 65 صفحه چاپ شده است. عکس روی جلد کتاب را نیز سیدمرتضی سبزقبا گرفته که به فضای شعرهای من نزدیک است. قدردان او هستم که عکسش را در اختیار من گذاشت.

انتهای پیام