چاپ

*⭕فرهنگ چند هزار ساله دزفول، در تناقض با موانع بتنی*
✍️ امیر قنبرزاده

🔹 متاسفانه برحسب دستور ستاد کرونا شهرستان دزفول، مجدداً شاهد بازگشت محدودیت های سنگین جهت مقابله با شرایط حساس و بحرانی کرونایی همچون مسدود کردن خیابان های سطح شهر و تعطیلی بازار هستیم که قطعاً مشکلاتی نیز برای کسبه و مردم در پی خواهد داشت؛
🔹اما سوالی که در ذهن متبادر می شود این است که چرا باید در شهرستان دزفول با قدمت فرهنگی و تمدنی چند هزار ساله با اقوام مختلفی که سالها با تمدن و فرهنگ در کنار هم زندگی کرده اند و پدید آورنده چهارمین شهر دارای فرهنگ شهر نشینی در کشور بوده اند (اشاره به قدمت صد ساله شهرداری دزفول بعنوان چهارمین شهر و شهرداری کشور)، محدودیت هایی بصورت جبری و نیوجرسی بتنی ایجاد شود؟
🔹چرا نباید خواهش و درخواست های مسئولین ارشد شهرستان، مدیران بهداشتی درمانی، رسانه ها و دغدغه مندان سلامت اجتماعی که هیچگونه رنگ و بوی سیاسی هم ندارد و صرفاً بمنظور حفظ سلامت افراد جامعه و خانواده های آنهاست، به اندازه اقدامات جبری کارساز باشد و همشهریان با عدم رعایت دستورالعمل های بهداشتی، که یکی از مسئولیت ها و هنجار های مهم اجتماعی است، مدیران را مجبور به این کار کنند؟

🔹البته شرایط کل کشور نیز از این قاعده مستثنی نیست و این عدم عمل به مسئولیت های اجتماعی توسط برخی افراد و اجبار دست اندرکاران به اعمال محدودیت های جبری جهت حفظ سلامت جامعه در همه شهر ها وجود دارد و این در تناقض با ادعای فرهنگ 2500 ساله و بلکه بیشتر است!!!

🔸در پایان بعنوان شهروندی کوچک از دیار فرهنگ ساز دانشگاه چند هزار ساله جندی شاپور(نخستین دانشگاه جهان)، تپه های چغامیش، پل قدیم و مساجد تاریخی به مردم فهیم و شریف شهرستان دزفول، اعم از اقوام مختلف لر، عرب، بختیاری و دزفولی یادآور میشوم که فرهنگ غنی این دیار، بسیار مؤثر تر از نیوجرسی های بتنی و محدودیت های اجباری است؛ ولی قطعاً کوتاهی همه ی ما در عمل به منویات فرهنگی و مسئولیت های اجتماعی، مسئولین را مجبور به چنین اقداماتی صرفاً با هدف حفظ سلامتی خود ما کرده است
*🔸شهروند گرامی، به فرهنگ و تمدن غنی خود احترام بگزاریم که محدودیت های بتنی و اجباری با فرهنگ و تمدن ما سازگاری ندارد*