در تعریف‌ نقاشی دیواری آمده است  : نوعی از اجرای نقاشی در ابعاد بزرگ که با استفاده از عناصر نقاشی ( فرم و رنگ ) روی دیواره های عمودی داخلی یا خارجی فضای شهری ، ترسیم می شود . 
مشخصات فنی اجرا با توجه به مضمون نقاشی در فضای محیطی ، تابع شرایطی است که تولید کننده اثر می بایست به آن توجه کند از جمله عناصر محیطی نظیر نور ، سایه ، اشیا پیرامون و شرایط اقلیم و هویت فرهنگی و شهری .

با شروع انقلاب اسلامی در ایران ، موضوعی بنام نقاشی دیواری و دیوار نویسی بعنوان رسانه ، نقش مهمی در انتقال پیامهای فرهنگی و سیاسی در  ایفا کرد و هر ارگان و نهاد اجرایی و فرهنگی سعی کردند که روی دیوارهای خالی شهر ، تولید محتوا کنند. این رویه تا حدی پیشرفت که دیوارها بدون نظارت دستگاه مسئولی از دیوار نویسی و نقاشیهای دیواری و تبلیغاتی اشباع و به اغتشاش بصری شهری انجامید . 

روند ساماندهی این بهم ریختگی بصری در کلان شهرها به شهرداری ها سپرده  و با تاسیس  سازمانی بنام *زیباسازی* به تدوین آیین نامه هایی در خصوص صنوف و تبلیغات شهری ( اعم از فرهنگی و تبلیغاتی ) اقدام شد .
از اهداف مهم این ساماندهی ، دوری از اغتشاش بصری در محیط شهری و  ایجاد فضای نظم و انضباط شهری و برای فاصله گرفتن از تنشهای اجتماعی بود که بر شهروندان وارد می شد .
از نکات قابل توجه اینکه ، دیوارهایی که در اثر عدم‌نظارت طرح جامع شهری ساخته شده بودند ( جداره های خالی ساختمانهای مسکونی و اداری ) شناسایی و مطالعه شدند و به فراخور فضای تاریخی و اجتماعی ، طی فراخوانهایی توسط سازمان زیباسازی ، به هنرمندان و مجریان اعلام و منجربه تولید طراحی شد . همین رویه برای مجسمه های شهری نیز طی شد .

 دیوار نویسی های تبلیغاتی و نقاشی دیواری های خودساخته از چهره شهر محو شد شهر تبدیل به نمایشگاه بزرگی به قصد ساماندهی بصری و محو نازیبایی های معماری لجام گسیخته شد . البته خود موضوع نقاشی دیواری در سالهای اخیر در کلان شهرها چنان رشد کرد که مجددا برنامه ای برای کنترل آن بعنوان آرامسازی محیط شهری
پیشنهاد و در گذرهای اصلی شهر و در بخش گرافیک‌محیطی ، پیاده سازی شد.
در سالهای اخیر با ورود موثر شهرداری دزفول در موضوع زیباسازی فضای شهری ، توجه به نقاشی دیواری و ساخت احجام شهری ، جسته و گریخته و با سلیقه های فردی و سازمانی در شهر دزفول آغاز شد و نتایج خوبی از جمله آثار حجمی و نقاشی دیواری های متناسب با فضای شهری اجرا و نصب گردید .
 در این‌میان آثار ضعیفی و ناموزونی هم ساخته که با انتقادات هنرمندان و متخصصان نسبت به جمع آوری آنها از سوی شهرداری اقدام شد .

اما موضوع اغتشاش بصری تابلوهای صنوف در گذرهای عمومی ، نقاشی دیواری و دیوارنویسهای تبلیغاتی همچنان موضوع حل نشده ای است که  دیگر ارگانهای فرهنگی به آن دامن زده می زنند .
دیوارنویسی هایی با نام نقاشی دیواری مناسبتی با کیفیت زیبایی شناسانه نازل از دیگر معضلات شهری است که با نیت خیر  روی دیوارهای شهری اجرا و بر نازیبایی های و اغتشاش شهری می افزاید .

شاید پیشنهاد چندین باره ی ، فعالسازی سازمان زیباسازی شهرداری ، زیر نظر متخصصان حوزه های هنرهای شهری بتواند راه گشا در این امور باشد.
سیدنظام الدین امامی فر
دانشیار دانشکده هنر دانشگاه شاهد
تیرماه 1402