مستند «خونه مامان شکوه» ساخته مهدی بخشی مقدم امسال در بخش مسابقه ملی مستندهای بلند شانزدهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت حضور داشت که با استقبال مخاطبان جشنواره واقع شد.
«خونه مامان شکوه» خانه ای است که دخترانی برای ترک اعتیاد در آنجا حضور دارند و به حالت کمپ است. این مستند قصه زندگی این بچه هاست که هر کدام به شکلی به این خانه وارد و از آن خارج می شودند. هرکدام در سن پایین یعنی بین 18 تا 25 ساله هستند و با آرزوها و رویاهایی وارد این خانه و با داستان های مختلف و امیدهایی از این خانه خارج می شوند. بچه ها به عنوان مادر خودشان، او را قبول دارند و او را «مامان شکوه» صدا می کنند. مامان شکوه، زنی مقتدر و حین حال دلسوز است که مادرانه با دخترانی که توسط خانواده هایشان به او سپرده می شوند، همرزم می شود تا زهر مواد را از تن به در کنند و زندگی را دوباره به معنا برسانند.درِ خونه مامان شکوه باز است، یکی را روی دست می‌آورند که از آمدن هراسان است، یکی را با گریه بدرقه می‌کنند که از رفتن ناراحت، همه با هم رفیق‌اند و هوای هم را دارند، سنگ صبورند و همه شکوه را به عنوان اسطوره‌شان پذیرفته‌اند. روزگار در این خانه پرقصه و پرغصه با همدلی و همکاری می‌گذرد، هرچند همه می‌دانند که مهمان چند روزه‌اند اما باز در همین مدت کوتاه، حس امنیت و آرام می‌گیرند و خود را از افیون دور می‌کنند تا شاید تنفسی باشد برای روح خسته‌شان. اما گره داستان از آن‌جایی شروع می‌شود که یک خانم دکتر وارد خانه می‌شود و ضمن توضیح مختصر درباره‌ی ویروس اچ آی وی و بیماری ایدز از همه ساکنان آزمایش می‌گیرد و همین آرامش را به هم می‌زند.
این مستند ، هرچه هست را به شکل عریان جلوی چشم می‌گذارد، یک مستند اجتماعی درباره آسیب‌هایی در حوزه زنان که تلخی جزء لاینفک آن است؛ مادری که حس چندانی به فرزند تازه به دنیا آمده‌اش ندارد، یا آن دیگری که نمی‌داند آیا کودکش هم مثل خودش مبتلا به اچ آی وی شده یا نه و یا دختری که می‌داند اگر از خانه بیرون برود دوباره سراغ مواد خواهد رفت.
شخصیت همراه و روایتگر شهرزاد همتی، که به نوعی در کنار شکوه یکی از ستون‌ها داستان است، کمک شایانی به غنای اثر کرده، او که خبرنگار است، دلش برای معتادها می‌تپد و می‌خواهد هر طور که شده کمکی به دوستانش کند ولی در عین حال چندان هم به نتیجه‌ی کار خوش‌بین نیست و دلیل این را در فیلم‌نوشت انتهایی مستند به خوبی درک می‌کنیم. نکته مهم این مستند، نمایشی باشکوه از اثرگذاری روزنامه نگاران بر جامعه است. شهرزاد همتی و امثال او، آنچنان در رگ و ریشه های جامعه، روح و جسم شان را بافته اند که هم اعتبار و اعتماد بالایی به دست آورده اند و هم به عنوان عضوی جدایی ناپذیر از زندگی دردمندان و مصیبت زدگان شده اند. این چهره از روزنامه نگاران و خبرنگاران، کمتر دیده می شود و معمولا هم جدی گرفته نمی شود.
«خونه مامان شکوه» مولفه‌های یک اثر مستند قابل قبول را دارد، توصیف کامل مسئله و موقعیت، پرهیز از شعارزدگی و خوش‌بینی بی‌قاعده از ویژگی‌های این فیلم است.
به گزارش پایگاه خبری صبح ملت، در سال 1397 در دوازدهمین دوره جشنواره بین المللی سینما حقیقت، تندیس بهترین کارگردانی مستند بلند همراه با دیپلم افتخار به مهدی بخشی مقدم برای مستند خانه ای برای تو رسید. همچنین مهدی شامحمدی تهیه کننده خانه ای برای تو نشان فیروزه بهترین فیلم مستند را دریافت کرد.
شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» به دبیری محمد حمیدی مقدم از 20 تا 25 آذرماه 1401 در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
خبرنگار – آسیه میرفخرائی